Մեծն Նիստերիուսը, եգիպտական անապատի սուրբ հայրերից մեկը, մի անգամ զբոսնում էր իր բազմաթիվ աշակերտների հետ, երբ հանկարծ մի վիշապ հայտնվեց նրանց առջև: Ամեն մեկը մի կողմ փախավ: Շատ տարիներ անց, երբ Նիստերիուսը մահամերձ պառկած էր անկողնում՝ աշակերտներից մեկը հարցրեց նրան.
- Հա՛յր, մի՞թե դու վախեցար այն օրը, երբ տեսանք այն վիշապին:
- Ո՛չ,- պատասխանեց մահացողը:
- Այդ դեպքում ինչո՞ւ բոլորիս հետ փախար:
- Մտածեցի, որ ավելի լավ է հիմա վիշապից փախչեմ, քան հետո սեփական սնափառությունից:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի