Մի զինվոր հարցրեց վանական ծերերից մեկին, թե արդյոք Աստված ներում է մեղավորներին: Վանականը պատասխանեց.
- Ասա ինձ, որդյա՛կ, երբ թիկնոցդ պատռվում է դե՞ն ես նետում այն:
- Ոչ, կարկատում եմ ու շարունակում հագնել:
- Եթե դու հոգ ես տանում թիկնոցիդ մասին, մի՞թե Աստված ողորմած չի գտնվի Իր սեփական պատկերի նկատմամբ,- ասաց ծերունին:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի