Ողորմած մարդն Աստծո տվածը վերադարձնում է Աստծուն

Ապրիլի 18-ին Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ և հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի գլխավորությամբ, հերթական այցով եղավ Դավթաշեն գյուղի 9-րդ փողոցի 27/4 տանը բնակվող Մուսեսյանի ընտանիքում: Սոցիալապես անապահով այս ընտանիքը ժամանակավորապես է ապրում մեկ սենյականոց բնակարանում, որ զուրկ է կոմունալ տարրական պայմաններից. հյուրասենյակը ծառայում է թե՛ որպես ննջասենյակ, թե՛ խոհանոց և թե՛ լողասենյակ: Տանիքի անսարքության պատճառով տունն անընդհատ խոնավանում է, միջատներ են թափանցում ներս և բնակարանային այս պայմաններում է 32-ամյա Արմինե Մուսեսյանը խնամում և մեծացնում իր երկու որդիներին, որոնցից մեկը տառապում է ԴՑՊ (մանկական ուղեղային կաթված) հիվանդությամբ: Առողջական խնդիներով հանդերձ՝ Արմինեն օրվա ընթացքում մի քանի ժամ աշխատում է, բայց իր վաստակածը, ընտանեկան նպաստը և երեխայի հաշմանդամության գումարը բավարարում է միայն կոմունալ և ամենօրյա ծախսերը հոգալու համար: Միայնակ մայրը մտահոգված է, թե ինչպես է առաջիկայում հոգալու իր երեխայի ընթացիկ բուժման ծախսերը:

Արմինեն նշեց, որ երբեմն իր ընտանիքի սոցիալապես անապահով լինելը շահագործվում է որոշ «բարեգործների» կողմից, ուստի նա օգնության խնդրանքով դիմել էր Հայ Առաքելական Սբ. եկեղեցու ԱՀԹ-ի բարեգործական գրասենյակին: Արմինե Մուսեսյանը շնորհակալ է իր ընտանիքի նկատմամբ եկեղեցու ցուցաբերած աջակցությունից, նա նաև իր երախտիքը հայտնեց Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցու համայնքին, Տեր Գրիգորին, ով իր ընտանիքի մասին տեղեկացել էր ԱՀԹ-ի բարեգործական գրասենյակից:

Տեր Հայրը բժշկության աղոթք կարդաց ընտանիքի համար, երեխաներին նվիրեց «Աշակերտի Աստվածաշունչ», որի գունազարդ նկարները և խաղերն արդեն գրավել ու ոգևորել էին երեխաներին, ապա հանձնեց սննդի փաթեթներ՝ գնված IDT-ARM ՍՊԸ-ի աջակցությամբ:

Քրիստոնյայի համար բարեգործությունը ոչ այնքան սոցիալական ծառայություն է, որքան ծառայություն Աստծուն: Օգնության դիմաց ստացած երախտագիտությունը քրիստոնյան ոչ թե իր անձին, այլ Աստծուն է վերագրում: Հավատավորը կարիքավորին բառացիորեն տալիս է այն, ինչ Աստված է իրեն պարգևել, քանի որ նա իր ունեցածին վերաբերվում է որպես Աստծո տված պարգևի:

Ողորմությունը քրիստոնյայի համար դա գոհաբանական մի զոհաբերություն է` ուղղված Տիրոջը կյանքի և այն բարիքների դիմաց, որն ունի ինքը: Այսպիսով, ողորմած մարդն Աստծո տվածը վերադարձնում է Աստծուն: Թե՛ ողորմություն տվողը և թե՛ ստացողը հավասար են Աստծո առջև և նրանցից յուրաքանչյուրը ծառայում է Աստծուն, ինչպես որ կարողանում է: Սբ. Պաիսիոս Աթոսացին առաջարկում է ողորմության մասին այս կերպ մտածել, եթե աղքատի փոխարեն լիներ հենց Ինքը Քրիստոսը, ի՞նչ կտայինք Իրեն, անխոս, ամենալավը:

Կարինե Սուգիկյան