Ուխտի ճանապարհ. մարդ չի կարող փրկվել միայնակ՝ առանց եկեղեցու

Ինչպես ծառի վրա միանման տերևներ չենք գտնի, այնպես էլ աշխարհի բոլոր մարդիկ, տարբեր լինելով հանդերձ, միավորվելու կարևորագույն պատճառներ ունեն, այն որ արարված են Աստծու պատկերով և նմանությամբ, ունեն մեկ Երկնավոր Հայր, մկրտությամբ, ազատվելով նախածնողներից ժառանգած ադամական մեղքից, Աստծու որդիներ են դառնում, Սուրբ Հոգու շնորհներին և քրիստոնյա անվանն արժանանում, իսկ Հաղորդությամբ, հաղորդակից դառնալով Քրիստոսի Մարմնին և Արյան, փրկության հնարավորություն ունենում: Միավորող այս պատճառները բնական կերպով տրամադրում են քրիստոնյաներին փոխադարձ սիրո, համերաշխության և միաբանության:

Աստծով այս միաբանության լավագույն օրինակները եկեղեցական համայնքներն են, որոնք հոգևոր սպասավորների առաջնորդությամբ և ուղեկցությամբ, միմյանց օգնելով և աջակցելով, ձգտում են դեպի Երկնային Արքայություն: Մարդն արարված է երկնքի համար և այնտեղ է մարդու հավիտենական կացարանը, ուր հանգստանալու է իր բոլոր վշտերից ու տառապանքներից: Դեպի Երկինք տանող ճանապարհին համայնքները հաճախ են միավորվում աղոթքի շուրջ:

Հունիսի 12-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ և եկեղեցու սպասավոր Վաչագան սարկավագ Դոխոլյանի առաջնորդությամբ, հերթական անգամ միավորվեց աղոթքի շուրջ՝ անցնելով ուխտի ճանապարհ: Ուխտավորները ճանապարհին աղոթեցին, ապա Վաչագան սարկավագը հոգևոր զրույց անցկացրեց՝ անդրադառնալով կյանքում կայացրած որոշումներին և ընտրություններին. «Վաղվա օրը կերտում ենք այսօր՝ մեր պատմությունը գրելով: Եթե գոհ չենք մեր պատմությունից, ապա այն կարող ենք փոխել ճիշտ հարցադրումներ տալով՝ արդյո՞ք ազնիվ եմ իմ որոշումների մեջ, ի՞նչ պատմություն եմ գրելու այսօր և այն ուրախությամբ կպատմեմ, թե՞ կցանկանամ այն ջնջել: Այն գիրքը, որ այսօր գրում ենք, մի օր Աստծու և հրեշտակների առջև է կարդացվելու, փառք Աստծու, ունենք հնարավորություն ապաշխարությամբ և խոստովանությամբ ջնջելու այն, ինչը կցանկանանք ջնջել: Ուստի հարկ է հետևել Քրիստոսին և ճիշտ որոշումներ կայացնել՝ դառնալով մեր պատմության հերոսը»:

Աղոթքով և հոգևոր զրույցով հագեցած ուխտի հերթական ուղին համայնքին առաջնորդեց Շիրակի թեմի Անիպեմզա ավանի տարածքում գտնվող Երերույքի տաճար (4-7-րդ դ.): Վաղ միջնադարյան, կիսախոնարհված սրբավայրում ուխտավորները մասնակցեցին Հանգստյան ժամերգությանը: Այնուհետև համայնքը միասնական աղոթքի մասնակցեց նաև Թալինի Կաթողիկե Ս. Աստվածածին (7-րդ դ.) և Արուճի Ս. Գրիգոր (7-րդ դ.) եկեղեցիներում: Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքն իմաստավորեց իր օրն ուխտի ճանապարհով՝ այդկերպ կերտելով իր վաղվա օրն Աստծով:

Մարդու կյանքն այն ժամանակ է իմաստավորվում, երբ կա ձգտում դեպի Աստված և դեպի մարդիկ: Մարդ չի կարող ընթանալ դեպի Աստված՝ հեռու մնալով մարդկանցից: Մարդը միայնակ է մեղք գործում, բայց չի կարող փրկվել միայնակ՝ առանց եկեղեցու: Աստծով այս միասնության մեջ է անմահության գրավականը:

Կարինե Սուգիկյան