Կարիճը մղկտալով բողոքում է իրեն հանդիպած օձին.
- Ի՞նչ վատ բան էի արել. Աստծո հրեշտակը կտրեց պոչս ու հեռացավ:
Օձը հարցնում է.
- Իսկ ի՞նչ էիր անում, որ այդպես վարվեց:
Կարիճը պատասխանում է.
- Շտապում էի մանկապարտեզ, որ խաղալիքների մեջ թաքնվեի, ուր շատ երեխաներ էին խաղում...
Օձը մտորում է, այնուհետև տխուր ասում.
- Ինչպե՜ս եմ հասկանում քեզ. մի քանի օր առաջ էլ այդտեղ իմ ատամները հանեց ու թույլ տվեց, որ երեխաների խաղահրապարակով անցնեմ…
Հովհաննես Մանուկյան
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի