Մի ծեր իր աշակերտներին այսպես էր ասում.
- Երբ կառավարիչն ուզում է գրավել թշնամու քաղաքն ու հաղթել, ապա նախևառաջ ջուրն է կտրում ու սովի մատնում բնակիչներին: Թշնամին, սովամահության առջև կանգնելով, ստիպված է լինում նրան ենթարկվել: Նույնն էլ մեղքերի պարագայում է: Եթե մարդ պահեցողությամբ և աղոթքով ապրի, ապա թշնամին, թուլանալով, կլքի նրա հոգին:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի