Սկսիր քեզնից

Մի անգամ թագավորը որոշեց իր տերության հեռավոր շրջաններն այցելել, որտեղ նախկինում չէր եղել: Երբ սարսափելի հոգնած վերադարձավ երկարատև ու դժվարին ճամփորդությունից, ապա նրա ոտքերն այնքան էին ցավում, որ քայլել նույնիսկ չէր կարողանում: Դա առաջին անգամ էր, որ նա այդքան երկար քայլել էր քարքարոտ ճանապարհներով: Բայց քանի որ երկրի ղեկավարն էր, ապա չպետք է տառապեր մյուսների պես, ուստի մտածեց. «Պետք է հրամայեմ, որ բոլոր քարքարոտ ճանապարհները կովի կաշվով պատեն: Մշակելուց հետո այդ կաշին այնքան փափուկ և հաճելի է դառնում: Եվ հաջորդ ուղևորությունս ավելի հաճելի կլինի և ոտքերս էլ չեն ցավի»:

Արքան հավաքեց իր խորհրդականներին և հայտնեց իր որոշման մասին: Սրահում լռություն տիրեց, յուրաքանչյուրը մտքում հաշվում էր, թե ինչ հսկայական ծախսեր կարժենա դա արքունական գանձարանին, քանի որ հազարավոր կովերի կաշիներ անհրաժեշտ կլինեն:

Վերջապես նրանցից ամենահամարձակն ասաց. «Արքա՛, ինչո՞ւ այդքան հսկայական գումարներ ծախսել, եթե կարելի է այդ կաշվից ծածկոց կարել ոտքերի համար, այլ ոչ թե ճանապարհների»:

Արքան շատ զարմացավ այդ համարձակ առաջարկությունից, բայց մի փոքր մտածելով՝ ընդունեց իր խորհրդականի իրավացիությունը, և շուտով մի զույգ հրաշալի երկարաճիտ կոշիկներ կարեցին արքայի համար:

Կյանքն ավելի երջանիկ դարձնելու համար ավելի լավ է սկսել ինքդ քեզ ու սիրտդ փոխելուց, այլ ոչ թե շրջապատող աշխարհը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի