Մի մարդ շատ էր ուզում հրաշք տեսնել: Այնքան էր ուզում, որ հեռավոր ու վտանգավոր ճանապարհորդության մեկնեց: Ուր ասես, որ չեղավ: Տոթ անապատում ու փոթորկոտ ծովում, արթնացած հրաբխի կատարին ու ավազակների մոտ՝ գերության մեջ: Մի անգամ էլ հազիվհազ փախավ առյուծի երախն ընկնելուց, բայց այդպես էլ նույնիսկ ամենափոքր հրաշքը չտեսավ: Տուն վերադարձավ ու հարազատ շեմին հասնելով՝ ասաց.
- Ուղղակի հրաշքով ողջ-առողջ տուն վերադարձա…
Ասաց ու կարկամեց: Որովհետև հանկարծ հասկացավ, որ հրաշքները մեր շուրջբոլորն են, ուղղակի մենք, չգիտես ինչու, չենք նկատում դրանք…
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի