23 Դեկտեմբեր, Բշ
Արդեն մի քանի տարի է, ինչ հայ մանուկի համար Ծաղկազարդը օրհնություն ստանալու և ուրախ տոնախմբության մի օր է դարձել: Եվ յուրաքանչյուր մանկան այդ անկեղծ ուրախությունն ապրում է նաև նրա ընտանիքը: Երբ ծնողը, Քրիստոսի հետևյալ պատգամի համաձայն, թե՝ թո՛ւյլ տվեք այդ մանուկներին, որ Ինձ մոտ գան, և մի՛ արգելեք նրանց, որովհետև այդպիսիներինն է Երկնքի Արքայությունը (Մատթեոս 19:14), իր երեխային մոտեցնում է Քրիստոսին, ապա երեխայի մարմինը խնամելուց բացի, խնամում և սնում է նաև նրա անմահ հոգին:
Մարտի 20-ին՝ Ծաղկազարդի տոնի օրը, թեև անձրևային էր և ցուրտ, բայց վաղ առավոտից մինչև երեկո դեպի Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի գնացող հավատացյալների և ընտանիքների հոսքը չէր դադարում: Բոլորն իրենց ձեռքին ունեին տոնի խորհրդանիշ ուռենու ճյուղեր:
Առավոտյան ժամերգությունից հետո կատարվեց Անդաստանի կարգ, որի ընթացքում օրհնվեցին ուռենու ոստերը և բաժանվեցին ժողովրդին, որն արմավենու կամ ձիթենու կանաչ ոստերով Տիրոջը Երուսաղեմի մոտ դիմավորելու հիշատակությունն է: Անդաստանի կարգից հետո մատուցվեց Սբ. և անմահ Պատարագ:
Օրվա պատարագիչը՝ հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանը, ներկաներին, տոնի խորհրդի վերաբերյալ, հետևյալ կարևոր հարցումների շուրջ մտորելու առիթ ընձեռեց՝ ասելով. «Այն օրերի ժողովուրդն ի՛ր ակնկալիքներով եկավ Մեսիային դիմավորելու և ուզում եմ ամեն մեկս մեզ համար պարզենք, թե մենք ինչ ակնկալիքներով ենք այսօր այստեղ եկել: Եկել ենք Ամենակալի՞ կամքը լսելու ու կատարելու, թե՞ մերը: Քրիստոս աներկբայորեն գնաց Իր Հոր կամեցած ուղով՝ քաջ գիտակցելով, թե ինչ է իրեն սպասում այդ ճանապարհի վերջում: Նա վստահեց Հորը, իսկ մե՞նք: Հրաշալի գիտակցելով, որ Քրիստոսի ուղին դեպի հավիտենական փրկություն է տանում, հարցրե՞լ ենք արդյոք ինքներս մեզ, որ քրիստոնյա ենք կոչվում, ասել է, թե Քրիստոսի հետևորդներ, պատրա՞ստ ենք արդյոք Միակ ճշմարիտ Աստծուն հետևել ամենուր և ամենայն ժամ»:
Ամփոփելով իր խոսքը՝ Տեր Հայրն ասաց, որ այս փառապանծ տոնն իր կարևոր հարցադրումներով մեզ ևս մեկ հնարավորություն է տալիս նայել Երուսաղեմ մտնող Տիրոջ աչքերին ու մեր ընտրությունը կատարել՝ կա՛մ կենդանի պահել Նրան մեր սրտերում, կյանքերում ու գործերում, կա՛մ՝ կրկին խաչել:
Սբ. Պատարագի ավարտին երեխաները մասնակցեցին օրհնության կարգին, ապա Տեր Գրիգորը նրանց փոխանցեց ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տեր Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանի կողմից տրամադրած նվերներ՝ աստվածաշնչյան գունազարդ գրքույկներ և կավե հրեշտակներ:
Խորհրդակատար Տեր Վահան քահանա Առաքելյանը շնորհավորեց երեխաներին գեղեցիկ տոնի առթիվ և ասաց. «Մենք բոլորս միասնաբար աղոթեցինք առ Աստված և հայցեցինք մեր երկնավոր Տիրոջ օրհնությունն ու սերը մեր բոլոր մանուկների համար, որ Տիրոջ օրհնությամբ առողջ ու երջանիկ ապրեն: Աղոթքի խոսքերով մանուկները թող անմեղ ու խաղաղ կյանք ունենան՝ դառնալով մեր ազգի և եկեղեցու արժանի զավակները: Շնորհք, սէր և խաղաղութիւն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի եղիցի ընդ ձեզ, ընդ ամենեսեանսն. Ամեն »:
Ապա եկեղեցու բակում երեխաները կիրակնօրյա դպրոցի սաների հետ միասին կավճանկարի մասնակցեցին, որի ընթացքում կիրակնօրյա դպրոցի մանկավարժ Սիրանուշ Գյումրույանը և «Զորավոր» երիտասարդաց միության անդամները նրանց համար խաղեր անցկացրեցին:
Կիրակնօրյա դպրոցի սաներից 11-ամյա Սևակ Պողոսյանի համար սիրելի տոն է Ծաղկազարդը: Նա իր երկու ընկերների հետ նկարել էր աշխարհը բազմերանգ ձվի տեսքով:
Երեխաների ուրախ օրն ուրախ նոտաներով, պարերով և խաղերով հարստացրեցրին նաև «Բումբումիկ»-ի Պեպի ծաղրածուն և Ֆիքսիկ հեքիաթի հերոսը:
Ամեն տարի Ծաղկազարդի տոնին Զորավոր Սբ. Աստվածածին եկեղեցու սիրիահայ համայնքի «Հույս միավոր» տիկնանց միությունը տոնական սեղան է պատրաստում՝ զարդարված մոմերով և արևելյան քաղցրավենիքով: Տոնական սեղանի վաճառքի հասույթը, ինչպես նշեց տիկնանց միության ատենապետուհի Զարուհի Ամալյանը, գործածվելու է բարեգործական և միության հետ կապված այլ կազմակերպչական նպատակներով:
Ծաղկազարդյան հերթական տոնախմբությունը հիշեցնում է, որ Քրիստոսի հաղթական մուտքը Երուսաղեմ ավարտվեց մեր Տիրոջ խաչելությամբ և հրաշափառ հարությամբ, որ յուրաքանչյուրին մեղքի գերությունից և հավիտենական մահից ազատագրվելու հնարավորություն տվեց: Եվ Սբ. Սահակ Պարթև կաթողիկոսի հեղինակած հաղթական երգի խոսքերով բարեբանենք Նրա գալուստը.
Զգալուստ Քո, Քրիստոս, այսօր
ՅԵրուսաղէմ՝ նոր եկեղեցի սուրբ,
Յաղթական երգով բարեբանեմք՝
Օրհնեա՜լ եկեալ անուամբ Տեառն:
Կարինե Սուգիկյան