25 Նոյեմբեր, Բշ
Վերարկուն (ֆարաջա, սքեմ) վերևից ներքև իջնող լայն պատմուճան է, առջևը բաց, թևերը լայն, քղանցքները ընդարձակ, առաջամասը իրար վրա գալով, օձիքի մոտ կոճկվում է: Այս զգեստը հագնում են Հայ եկեղեցու բոլոր հոգևորականները՝ սարկավագից մինչև կաթողիկոս: Այն պարտադիր օգտագործվող զգեստ է բոլոր արարողությունների, բացի Սբ. Պատարագից: Վերարկուն բոլոր եկեղեցականների համար էլ սև գույնի է:
Կուսակրոնների համար վերարկուի աստառն էլ եղել է սև գույնի, իսկ ամուսնացածներինը` տարբեր գույնի` պահպանելով պատշաճը և վայելուչը:
Այսօր վերարկուները գունավոր աստառներով (մանուշակագույն, վարդագույն, կարմիր) օգտագործում են ծայրագույն վարդապետները, կաթողիկոսները: Ամուսնացյալ հոգևորականների վերարկուի աստառը սև գույնի է:
Աստվածապաշտության ժամանակ (ժամերգություն, Սբ. Պատարագ) ՝ քահանա, վարդապետ, եպիսկոպոս, կաթողիկոս վերարկուի վրայից հագնում են փիլոնը, իսկ սարկավագները, բացի նախատոնակի, կիրակնամտի, տոնական ժամերգություններից ու Սբ. Պատարագից, վերարկուի վրայից սովորական օրերին գցում են ուրարը: