Ապրիլ ամսի տասնհինգին: Այս պատճառով հիշյալ ամիսը նրանց համար առաջին ամիսը եղավ: Քանի որ առաջ սեպտեմբերն էր տարեգլուխը, որը աշնան եղանակ է. Աստված նրանց տարեգլուխը դիտմամբ փոխեց, որպեսզի Եգիպտոսից դուրս գալը չմոռանան և մտքերում պահելով՝ Աստծուն շնորհակալ լինեն: Նույնպես այս պատճառով նրանց պատվիրվեց, որ ամեն տարի ապրիլի տասնհինգից սկսած յոթը օր բաղարջ ուտեն, ինչպես որ մինչ այսօր այդ պատվիրանի համեմատ հրեաները բաղարջակերաց տոն են անում:

Հրեաների բաղարջ հաց ուտելը Եգիպտոսում կրած չարչարանքների և այնտեղից շուտափույթ դուրս գալու նշանն է: Քանի որ ինչպես նկանը (կարկանդակը) մոխրի մեջ է պատրաստվում, նրանք նույնպես չարչարանքների մեջ էին եփվում, և ազատվելով այնքան են շտապում, որ իրենց շաղած խմորը չհասած՝ կտավի մեջ ծրարելով տանում են և իջևանատեղում նկանակ պատրաստելով ուտում են: Նաև վերոհիշյալ գառան խորովածը դառնահամ հազարի հետ ուտելն էլ նույն նշանակությունն ուներ:

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902