Պատասխան – Այս Սրբազան Խորհուրդը հավատքի մաս է կազմում: Բոլոր Սուրբ Եկեղեցիներն ու ուղղափառ սուրբ վարդապետները վկայում են, թե պատարագվելուց հետո հացն ու գինին խորհրդաբար փոխակերպվում են Հիսուս Քրիստոսի Մարմնի ու Արյան: Այս Խորհուրդն Ինքը հաստատեց՝ Իր անարատ բերանով ասելով. «… Եվ այն հացը, որ ես կտամ, իմ մարմինն է, որը ես կտամ, որպեսզի աշխարհը կյանք ունենա» (Հովհ. 6:52): Սակայն երբ հաց է ասվում, ոչ թե գոյացապես հաց է, այլ ըստ հասկացության: Պատահմունք ասածս այսպես հասկացիր, հացի գույնը, չափը, համը, ձևը պատահմունք են համարվում, իսկ հացի հացեղեն լինելը՝ գոյացություն: Աստված պահելով ս պատահմունքները՝ փոխում է հացի իմաստային գոյացությունը, ինչն Աստծո ամենակարող զորության գործն է: