Պատասխան – Իմաստասիրական ընդհանրացած կանոն է, որ սկզբնական պատճառը երկրորդական պատճառից ավելի ուժեղ ներգործություն ունի պատճառվող առարկայի վրա: Սրա նշանն այն է, որ երբ երկրորդական պատճառն իր զորությունը վերցնում է սկզբնական պատճառից. վերջինս ամբողջական է պահում նույն առարկան: Օրինակ՝ ծնված մարդու երկրորդական պատճառն իր ծնողն է, իսկ առաջին սկզբնական պատճառներն Աստված և լուսավոր երկնքի զորություններն են: Երբ վերցվում է երկրորդական պատճառը, որ ծնողն է, պատճառվածը, այսինքն՝ ծնված մարդը, չի ապականվում, քանզի առաջին սկզբնական պատճառից ևս ստանում է իր զորությունը և դրանով հարատևում:
Այսպես պետք է հասկանալ նաև հարցի պատասխանը: Ձև (պատահմունք) ասվածը պատճառված երևույթ է, իսկ նրա երկրորդ պատճառը՝ գոյացություն: Սակայն սկզբնական պատճառն Աստված է: Հետևաբար, Աստված կարող է պահել պատճառված առարկան՝ ձևը, երբ վերացվի երկրորդ պատճառը, այսինքն՝ գոյացությունը: Ուստի առանց որևէ կասկածի կարող ենք ասել, որ Աստված կարող է պահել ամեն ձև առանց ենթակայի, այսինքն՝ գոյացության:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի