Սամվելը: Քանի որ նրա առաքինությունը բոլոր իսրայելացիներին էր հայտնի, ուստի նրան միաձայն դատավոր են ընտրում: Սամվելը ոչ մի վայրկյան չի թերանում` կատարելու Աստծու հրամանները ժողովրդին ամեն կերպ սովորեցնելու պարտականությունը: Մանավանդ նա հարատև աղոթում էր, և ժողովուրդը նրանից բարի օրինակ է վերցնում. նրա օրոք օրենքին հակառակ իրենց նախկին վարքից հեռանում են, և կարող ենք ասել՝ կատարելապես ուղղվում են: Դու Սամվելի հավատքի´ն նայիր. որովհետև իսրայելացիների դատավորն է դառնում, սակայն չի փորձում տապանակը թշնամու ձեռքից ազատելու համար զորք գումարել և նրա վրա հարձակվելու շարժում և նախաձեռնություն անել, միայն իր ողջ ուշադրությունը նվիրում է ժողովրդին ուղղորդելուն և աղոթքին: Քանի որ գիտեր, որ տապանակը իսրայելացիների մեղքի պատճառով է գերվել, և եթե իսրայելացիները զղջալով հնազանդության շավղին կանգնեն, Աստված կարող է այն առանց պատերազմի էլ ազատագրել: Արդարև, երբ իսրայելացիները իրենց չար ճանապարհից հետ են դառնում, Աստված էլ մեծ հրաշքով տապանակը փրկում է թշնամու ձեռքից, ինչպես նշվել է վերը: Այնուհետև Սամվելը իսրայելացիներին հավաքում է Մասեփաթում, որպեսզի Աստծու պատվիրաններն ու օրենքները նրանց նորից հիշեցնելով` խոստում ստանա, որ այլևս ոչ մի անգամ օրենքին հակառակ վարք չեն ունենա, և եթե նորից բարկացնեն Աստծուն, մի արարքով ցույց է տալիս, որ դարձյալ կպատժվեն: Այսինքն` ջուր հանել տալով` Աստծու առջև՝ գետնին է թափում: Քանի որ ինչպես գետնին թափված ջուրն է ոչնչանում, այդպես էլ Աստծու դեմ գործող ժողովուրդը պետք է գետնին թափված ջրի նման ոչնչանա: Արդարև, ժողովուրդը սույն օրինակը ազդու խրատ ընդունելով` բոլորը միահամուռ զղջում են և խոստովանում, որ Տիրոջ առջև մեղավոր են և այդ օրը ծոմ պահում: Իսկ այլազգիները, լսելով իսրայելացիների հավաքվելու մասին և կարծելով, որ պատերազմելու նպատակ ունեն, մեծ բազմությամբ պատրաստվում են հարձակվելու նրանց վրա: Թշնամու սույն շարժման մասին իմանալով` ժողովուրդը վախենում է և Սամվելին խնդրում, որ իրենց փրկության համար անդադար աղոթի Տեր Աստծուն, քանի որ իրենք թշնամու դեմ դուրս գալու բավականին զորություն չունեն: Երբ Սամվելը, զոհ մատուցելով, աղոթում էր, հանկարծ թշնամին հարձակվում է մեծ բազմությամբ, սակայն Աստծու կամեցողությամբ իսկույն սարսափելի որոտ և զարհուրելի ձայներ են լսվում, որոնցից թշնամու զորքի մեջ իրարանցում է ընկնում, բոլորովին շփոթվում են, փրկվելու համար սկսում են փախչել: Այն ժամանակ իսրայելացիները, նրանց հետևից ընկնելով, մեծ վնաս են հասցնում, և հեշտությամբ հաջողվում է առանց որևէ վնաս կրելու մեծ մասին կոտորել: Եվ քանի որ այս հաղթանակի համար Աստծու հատուկ օգնությանն էին պարտական, ուստի Նրա այս բարերարության հիշատակը անմոռաց պահելու համար Սամվելը, մի քարե կոթող կանգնեցնելով, այդ վայրի անունը Աբենեզեր («օգնող վեմ») է դնում, որպեսզի ապագա սերունդներն իմանան, որ մինչև այնտեղ Աստված օգնել է իսրայելացիներին: Արդարև, մինչ այժմ պատմած դեպքերից հայտնի է, որ երբ կռապաշտները, և՛ իսրայելացիների սրից, և՛ աստվածային հարվածներից կոտորվելով, տկարանում էին, միառժամանակ հանդարտ և խաղաղ էին մնում, իսկ երբ հարձակվելու համար իրենց բավականին զորեղ էին զգում, դարձյալ իսրայելացիների երկիր արշավելով` բազում վնասներ էին հասցնում: Սակայն այս անգամ Աստծու ողորմությամբ և Սամվելի աղոթքով նրանք այնքան են կոտորվում, որ վախենում են և Սամվելի օրոք այլևս չեն համարձակվում հարձակվել իսրայելացիների վրա: Բացի դրանից` նախկինում իսրայելացիներից բռնի գրավված վայրերը վերադարձնում են, և այսպիսով, իսրայելացիներն ազատվում են թշնամուց: Հարկ է օրինակ վերցնել Սամվելի առաքինությունից: Թեպետ թշնամին տկարանում է, և իսրայելացիներն էլ իրենց չար ճանապարհից հետ են դառնում, բայց նա չի դադարում դարձյալ ժողովրդին խրատելուց: Նա, իր ծննդավայր Արիմաթիմ քաղաքում բնակվելով, այնտեղ սեղան է կառուցում, որպեսզի առանձին աղոթի և երկրպագություն մատուցի Աստծուն: Սակայն միգուցե ժողովուրդը, նորից մեղանչելով, Տիրոջ բարկությունն իր վրա հրավիրի, և նա, տարեցտարի հատկապես նրանց վիճակը իմանալու, Աստծու օրենքը քարոզելու, Նրա Սուրբ կամքը ժողովրդին հայտնելու և նամանավանդ նորահաս սերնդի կրոնական և բարոյական դաստիրակության գործը հսկելու համար անդադար քաղաքից քաղաք շրջելով, վերստին Արիմաթիմ էր վերադառնում այնպիսի գոհ և խաղաղված մտքով, որ միայն պարտաճանաչ անձանց է հատուկ: Սամվելն արդեն ծերացել էր, և երկու որդիներին, որոնցից մեկի անունը Հովել էր, մյուսինը` Աբիա, դատավոր է կարգում: Սակայն նրանք, ընչասեր լինելով, արդարությամբ չեն դատում: Ժողովուրդը, դժգոհ նրանց այս վարմունքից, Արիմաթիմ գալով, Սամվելին ասում է. «Ահավասիկ դու ծերացար, քո որդիները քո շավղին չեն հետևում, այլ ազգերի նման մեզ թագավո´ր կարգիր, որ մեզ կառավարի»: Ժողովրդի այս պահանջը Սամվելին նպատակահարմար չի թվում, քանի որ Աստված, իսրայելացիների թագավոր չկարգելով, հատկապես ցանկացել էր Ինքը կառավարել, այժմ այլ ազգերի նման ժողովուրդը ցանկանում էր մարդկանց իշխանությանը ենթարկվել: Բայց քանի որ բոլորը միավորվել էին սրա շուրջը, այս է պատճառը` մերժողական պատասխան չի տալիս, գործը աղոթքով Աստծու կամքին է հանձնում, և Աստված պատասխանում է, որ ժողովրդի խնդրանքն ընդունի. «Նրանք մինչև հիմա ինչպես Ինձ արեցին, այդպես էլ քեզ կանեն, քանի որ ոչ թե քեզ մերժեցին, այլ Ինձ մերժեցին, որ իրենց վրա չթագավորեմ»: Ինչքան էլ Աստծու այս խոսքը ծանր հանդիմանություն էր ամբողջ ժողովրդին, Սամվելի համար մխիթարություն էր: Քանի որ նրանք, ինչպես Աստծու բարերարությունը չհասկանալով, կուռք էին պաշտում, նույնպես և Սամվելի լավությունը մոռանալով` խնդրում են թագավոր կարգել` առանց մտաբերելու այն պարտքը, որը ստիպված են լինելու վճարելու թագավորին: Այս է պատճառը. որ Աստծու հրամանով Սամվելը այդ պարտականությունների, ինչպես նաև թագավորների մասին տեղեկություններ տալու համար ժողովրդին հայտնում է. «Թագավորը ձեր որդիներին բռնությամբ իրեն ծառայության պիտի հատկացնի, պիտի գրավի ձեր կալվածքները, ձեր ստացվածքներից և բերքից տասանորդ վերցնի, եթե հետո գանգատ անեք, Աստված չի լսի», սակայն ժողովուրդը ոչ մի կերպ չի ցանկանում հասկանալ: Հիրավի, մինչ այն ժամը իսրայելացիները թագավոր չունեին, սակայն Աստծու ողորմությամբ և նրա հզոր պաշտպանությամբ բոլոր ազգերից ամեն ինչով ավելի փառք ու պատիվ ունեին, և միայն այն ժամանակ, երբ նրանք մեղանչում էին, Աստված բարկանալով կռապաշտներին նրանց դեմ էր ուղարկում, որպեսզի զղջալով քավեն իրենց մեղքը, և երբ զղջում էին, իսկույն ազատում էր նրանց, ինչպես հայտնի է մինչ այժմ պատմածներից: Ուրեմն նրանք թագավոր խնդրելու փոխարեն պարտավոր էին միշտ Աստծու կամքը կատարել, սակայն, դժբախտաբար, իրենց հանցանքները չմտաբերելով` թագավոր են ցանկանում, կարծես նրա զորությամբ թշնամուց զերծ և ազատ են մնալու: Սամվելը Աստծու հրամանով Սավուղ անունով մի անձնավորության իսրայելացիների թագավոր է կարգում: