Նրա որդին՝ Հովաքազը: Սա իր հոր շավղով չի գնում, այլ չար վարքի հակված լինելով` հազիվ երեք ամիս է թագավորում: Քանի որ Եգիպտոսի վերոհիշյալ Նեքավով թագավորը, հարձակվելով Երուսաղեմի վրա, նրան բռնելով, շղթայակապ Եգիպտոս է տանում: Հովաքազը Եգիպտոսում գերության մեջ մահանում է, նրա եղբայրը՝ Եղիակիմը, Եգիպտոսի Նեքավով թագավորի հաճությամբ թագավորում է Երուսաղեմում:

Նեքավովը ծանր հարկ է դնում Հուդայի թագավորի վրա, որը, ամեն տարի ժողովրդից հավաքելով, վճարում է: Նրա անունն էլ փոխելով` Հովակիմ է դնում, որպեսզի նրա վրա իր իշխանությունը հայտնի լինի: Այս ձևով Հովակիմը թագավորում է տասնմեկ տարի, սակայն իր եղբոր նման հակվում էր չար ընթացքի և Աստծու օրենքներին հակառակ  գործում:

Դու Հովակիմի թշվառ վիճա´կը տես. քանի որ Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր արքան, Եգիպտոսի դեմ պատերազմելով, հաղթում է և Եգիպտոսից մինչև Եփրատ գետը գրավելուց բացի` Հուդայի երկիրն էլ է վերցնում իր իշխանության ներքո,  և Հովակիմը ստիպված է լինում Եգիպտոսի թագավորին վճարելիք հարկը Նաբուգոդոնոսորին տալու և Աստծու անունով երդվելով հաստատում է այս ուխտը:

Հովակիմը երեք տարի հավատարիմ է մնում իր ուխտին, ապա դրժում է, որի պատճառով Նաբուգոդոնոսորը, գալով Երուսաղեմ, բռնում է նրան և շղթայակապ տանում Բաբելոն: Նաև տաճարի ոսկյա և արծաթյա անոթների մի մասն իր հետ առնելով` իր կուռքերի տաճարներում է դնում: Դրանից բացի` Երուսաղեմի պատվավոր և ազդեցիկ բնակիչներից շատերին գերեվարելով` Բաբելոն է տանում և զանազան արտոնություններ տալով` բնակեցնում  այնտեղ:

Սակայն երբ Հովակիմ թագավորը կրկին ու կրկին  խոստանում է կատարել Նաբուգոդոնոսորի պահանջը, այսինքն` նախկինի նման վճարել հարկը, նորից Երուսաղեմ է վերադառնում և որոշ ժամանակ հետո դրժում իր խոստումը: Աստված, նրա այս անհավատարիմ վարմունքից բարկանալով,  այլ թշնամիներ է ուղարկում: Քանի որ քաղդեացի, ասորեստանցի, մովաբացի, ամոնացի և սամարացի ասպատակները, նրա երկիր մտնելով, կողոպտում են և ամենուրեք  սպառնում ավերումով:

Թեև Հովակիմն այսպիսով պատժվում է, սակայն զգաստանալու փոխարեն այնքան է  չարանում, այնպես թշնամանում ժողովրդին, որ մահանալուց հետո  ժողովուրդը, նրա մարմինը գերեզմանից հանելով, Երուսաղեմից դուրս մի դաշտ է նետում, որպեսզի թռչուններին և գազաններին կերակուր դառնա, ինչպես որ Երեմիա մարգարեն էր նախապես մարգարեացել (Երեմ. 22:18,19):

Այնուհետև Երուսաղեմում թագավորում է նրա որդին՝ Հեքոնիան, սակայն ընդամենը երեք ամիս և տասն օր, քանի որ սա էլ էր չար, Նաբուգոդոնոսորը զորք է ուղարկում և պաշարում Երուսաղեմը: Այն ժամանակ Հեքոնիան, նեղ դրության մեջ ընկնելով, մոր և պալատականների հետ անձնատուր է լինում և Երուսաղեմն էլ հանձնում Նաբուգոդոնոսորին:

Այս անգամ վերջինս, տաճարում և Հեքոնիայի պալատում ոսկյա և արծաթյա ամեն ինչ գրավելուց բացի, Բաբելոն է տանում նաև Երուսաղեմի մեծամեծներին, զորքը և արհեստավորներին, այնպես որ Երուսաղեմում միայն աղքատներն են մնում: Հեքոնիայի փոխարեն նրա հորեղբորը՝ Մեթթանին է թագադրում և անունն էլ փոխելով` Սեդեկիա է կոչում: