Պատասխան – Պետրոսը լվացվել էր մկրտությամբ, սուրբ էր՝ սրբարար շնորհների միջնորդությամբ: Ով այդ շնորհն անարատ է պահում, բոլորովին սուրբ է: «Ուրիշ բան պետք չէ, բայց միայն ոտքերը լվանալ» ասելով ցույց էր տալիս ներելի մեղքերի փոշին և անկատարությունը, որ լինում է սրբերի վրա, քանի որ այս աշխարհի մեջ են: Եվ եթե գլուխը Քրիստոս է, իսկ առաքյալները և բոլոր հավատացյալները նրա անդամները, ապա անդամներին հարկ է լվացվել և սրբվել աղտերից, քանի որ գլուխն է անբիծ և անարատ: