Սխալ չէ, եթե դուք այդ արձանը դիտարկում եք, լոկ որպես մեր ազգային- մշակութային ժառանգության մաս։ Նույն կերպ, երբ մենք այցելում ենք Գառնու հեթանոսական տաճար, չենք գնում աղոթելու նպատակով, այլ հայ անտիկ մշակույթին, ճարտարապետությանը և պատմությանը ծանոթանալու և հաղորդակցվելու ցանկությամբ։ Բնականաբար դա մեղք չէ, այլ պարզապես սեփական ժողովրդի անցյալին ծանոթանալու ազնիվ ցանկություն։