Պատասխան – Անհրաժեշտ է իմանալ, որ անառակության մեջ մահացու մեղք էլ կա, ներելի մեղք էլ: Եթե առանց մեղքերի խորհուրդ լինի, կնմանվի այն երևույթին, մինչպես մեկն արթնության ժամանակ կարդում է և տրամաբանում առանց ուրախության: Սա մեղք չէ ոչ մահու չափ և ոչ՝ ներելի: Բայց երբ այդ պատահականության հետ նաև զգայական ուրախություն է լինում, այն ժամանակ մեղքը ներելի է: Երբ բանականությանը կամակից է լինում չար խորհուրդը և կատարվում է անառակություն, այն ժամանակ մեղք է: Ըստ որում միայն մահու չափ մեղք գործելիս է արգելվում Սուրբ Հաղորդությունը: