Պողոս առաքյալի այս խոսքերի իմաստը կայանում է նրանում, որ այն, ինչ մարդը իր գործերով վաստակել է, նրան որպես ողորմություն կամ որպես պարգև չի տրվում, այլ որպես իր գործերին համապատասխան փոխհատուցում: Երբ կարդում ենք հաջորդ տողերը, որտեղ ասվում է. «իսկ նա, ով գործ չի անում, բայց հավատում է նրան, ով արդարացնում է մեղավորին, այդպիսի մէկի հավատը համարվում է որպէս արդարություն» (Հռոմ. 4:5), տեսնում ենք, որ արդարությունը ոչ թե ըստ վաստակածի է տրվում, այլ ըստ ողորմության, որպես շնորհ, ըստ ունեցած հավատի: Աբրահամն ըստ հավատի արդարացման հրաշալի օրինակ է հանդիսանում: Նա ոչ թե ըստ իր գործերի արդարացվեց, այլ այն բանի համար, որ հավատաց ու վստահեց Աստծուն: