Պատասխան – Թեպետ այս խոսքի մասին սրբազան մեկնիչները ամենատարբեր խորհրդական մեկնություններ են տալիս, բայց մենք փորձենք հարցին կատարյալ պատասխան տալ:
Քրիստոսի մարդեղությունն Աստված նախասահմանել էր ի հավիտենից, և ժամանակ առ ժամանակ, հրեշտակների միջնորդությամբ, վարագուրված հասու էր դարձնում մարգարեների մտքին: Սակայն Քրիստոսի մարդեղությունը բոլոր հանգամանքներով կամ Քրիստոսի գերբնական խորհուրդներից շատերը հայտնի դարձան հրեշտակներին Քրիստոսի մարմնանալուց հետո միայն և հրեշտակների միջոցով էլ հայտնվեցին Եկեղեցու գլխավորներին:
Ահա քեզ օրինակ. Աստված Ադամի ու Եվայի համար ասաց. «Երկուսը թող մեկ մարմին լինեն», և Քրիստոս մեկնեց այդ խոսքն այսպես. «Արդ, որ Աստված միացրեց, թող մարդը չբաժանի»: Այս անբաժանելիությունը, որ Քրիստոսի և Սուրբ Եկեղեցու միավորության օրինակն է, հրեշտակներից ոչ ոք չգիտեր: Քրիստոս երկինք համբարձվեց, որ լուսավորություն տա հրեշտակներին, և նրանց միջոցով ուսուցանեց նաև առաքյալներին, քանզի հրեշտակներն ասացին առաքյալներին. «Այդ Հիսուս, որ ձեր միջից երկինք վերացավ, պիտի գա նույնությամբ, ինչպես տեսաք Նրան՝ երկինք համբառնալիս»: Ուրեմն՝ Եկեղեցու գլխից, այսինքն՝ Քրիստոսից հրեշտակները սովորեցին բազմապատիկ իմաստություններ: Եվ ըստ աստվածաբանների՝ հրեշտակները գիտեին Քրիստոսի մարդեղության մասին, սակայն ոչ բոլոր հանգամանքներով՝ համաձայն բերված վկայության. «Իսկ Ո՞վ է, որ գալիս է Եդոմից»: