Պատասխան- Երազի համար երկու պայման է անհրաժեշտ, որպեսզի այն մարգարեություն համարվի: Նախ հարկավոր է, որ ճշմարտապես ցույց տա կատարվելիք և կամ ծածուկ եղած մի բան: Երկրորդ՝ երազի նշանակության ճշմարիտ իմացությունն Աստծո հայտնությունից պետք է բխի:
Առաջին պայմանի բացակայությանը նայելով՝ ըստ օրենքի պետք չէ երազի հավատալ: Քանի որ երազը բնական երևույթ է, ուստի հարմար և բավարար չէ, որպեսզի ծածուկ կամ ապագայում կատարվելիք գաղտնի մի բան ճշմարտապես ցույց տա:
Եկրորդ պայմանի բացակայությանը նայելով՝ մարգարե չեն կարող համարվել ո՛չ Փարավոնը, ո՛չ Նաբուգոդոնոսորը և ո՛չ էլ նրանց նման ուրիշներ, քանի որ իրենք իրենց երազների մեկնությունը չիմացան: Մարգարե են համարվում միայն Հովսեփն ու Դանիելը, ովքեր աստվածային հայտնությամբ` մթության խավարի մեջ ճշմարտաբան մեկնիչներ եղան:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի