Աշխարհը ժամանակի մեջ չի ստեղծվել, այլ ժամանակը ստեղծվել է աշխարհի արարչագործությունից: Արդ հայտնի է, որ աշխարհը ժամանակի սկզբին ստեղծվեց, քանզի ժամանակը արարածներին հատուկ լինելով՝ նրանց փոփոխումն է չափում, և այս չափը արևի շրջապտույտից է առաջանում, ինչպես՝ օրը, ամիսը, տարին:

Ուրեմն աշխարհի արարչագործումից առաջ ո՛չ չափ կար, ո՛չ էլ՝ չափիչ, այլ մեկ հավիտենական Աստված, որը ժամանակի ներքո չէ: Քանզի ժամանակը երեք մասի է բաժանվում՝ անցյալ, ներկա և ապագա, բայց Աստծո համար չկա անցյալ և ապագա, ամենը ներկա են Նրա համար:

Աշխարհի արարման ժամանակը իմանալը օգտակար չէ, փոխարենը խորհի՛ր, որ դու քանի տարի է աշխարհ ես եկել և ի՞նչ ծառայություն ես մատուցել Աստծուն, ինչու, որ քեզ համար ստեղծեց աշխարհը, որպեսզի դու Աստծուն ճանաչելով՝ հնազանդվես նրան, որով էլ Իր արքայության մեջ ևս քեզ հավիտենական փառք շնորհի:

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ 1902