Քանի որ տեղի անունը Աբրահամին չհայտնվեց, զարմանալի չէ՞, որ ուրիշ կողմ գնալու փոխարեն, Քանանի երկիրը գնաց:

Աբրահամի հավատը աշխարհին հայտնի լինելու համար է: Քանի որ առանց ուր գնալը իմանալու ճանապարհորդություն ձեռնարկելը նրա կատարյալ հավատքի ապացույցն է (Ծննդ. 12:3): Այո՛, Աստված Աբրահամի սիրտը գիտեր, սակայն մարդկանց հայտնի լինելու համար տեղի անունը չասաց: Եվ Աբրահամն էլ չի հարցնում, քանզի գիտի, որ իրեն կանչողը Աստված է, և մարդու պարտականությունն է հնազանդվել, քանի որ չի կարելի Աստծուն պատճառների մասին հարցնել:

Լավ տես և խրատ ստացիր, Աբրահամը Աստծուն ապավինելով մեծ բարիքների և շնորհների արժանացավ, քանի որ Աստված խոստացավ օրհնել այն մարդկանց, որոնք Աբրահամին բարիք կկամենան, և անիծել նրանց, ովքեր չարիք կանեն, մանավանդ, որ բոլոր մարդիկ նրանով պիտի օրհնվեին (Հռոմ. 14:4): Ուրեմն ջանա՛, որ Աստծուն հաճելի մարդկանց հետ բարեկամանալով՝ նրանց համար աղոթես, քանի որ Աստված իր ծառաների սիրո համար անպատճառ քեզ էլ կօրհնի: Մարդը պարտական է բոլոր մարդկանց բարիք անել և նրանց մասին բարին խոսել, քանի որ մարդու սիրտը միայն Աստված գիտի. պետք չէ, որ դու դատես որևէ մեկին, կարող է պատահել, որ մեկին դատելով՝ դու դատապարտվես, որովհետև թերևս նա Աստծուն հաճելի անձ է:

Ինչպես որ բոլորին ստեղծողն Աստված է, այդպես էլ բոլորի գործերը քննողն Աստված է, ուրեմն Աստծուն վերաբերվող գործերին դու մի՛ խառնվիր, որպեսզի դատապարտության արժանի չլինես (Ծննդ. 12:6):

 

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902

Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․