Ա Կորնթացիներ 15.1-28

1 Եղբայրնե՛ր, յիշեցնեմ ձեզ իմ աւետարանը, որը քարոզեցի ձեզ, որը եւ ընդունեցիք, եւ որի մէջ հաստատ էք մնում. 2 նրանով կփրկուէք էլ, եթէ ամուր պահէք այն խօսքերը, որ քարոզեցի ձեզ. այլապէս զուր հաւատացած կլինէք. 3 որովհետեւ ես ձեզ աւանդեցի նախ այն, ինչը ես ինքս ընդունեցի. թէ՝ Քրիստոս մեռաւ մեր մեղքերի համար՝ ըստ Գրքերի, 4 եւ թէ՝ թաղուեց, եւ թէ՝ յարութիւն առաւ երրորդ օրը՝ ըստ Գրքերի, 5 եւ երեւաց Կեփասին եւ ապա՝ տասներկուսին. 6 ապա երեւաց միանգամից աւելի քան հինգ հարիւր եղբայրների, որոնցից շատերը կան մինչեւ այժմ, ոմանք էլ ննջեցեալ եղան: 7 Եւ ապա երեւաց Յակոբոսին, ապա՝ բոլոր առաքեալներին: 8 Ամէնից յետոյ երեւաց եւ ինձ՝ անարգիս, 9 որովհետեւ ես իսկ եմ առաքեալների տրուպը. ես, որ առաքեալ կոչուելու արժանի իսկ չեմ, քանի որ հալածեցի Աստծոյ եկեղեցին: 10 Բայց Աստծոյ շնորհով եմ, ինչ որ եմ, եւ իմ մէջ եղած նրա շնորհները զուր չանցան, այլ նրանցից բոլորից աւելի աշխատեցի. բայց՝ ոչ թէ ես, այլ՝ Աստծոյ շնորհը, որ ինձ հետ էր: 11 Արդ, թէ՛ ես եւ թէ՛ նրանք այսպէս քարոզեցինք, եւ դուք այսպէս հաւատացիք: 12 Իսկ եթէ քարոզւում է, թէ Քրիստոս մեռելներից յարութիւն է առել, ձեզնից ոմանք ինչպէ՞ս են ասում, թէ մեռելների յարութիւն չկայ: 13 Եթէ մեռելների յարութիւն չկայ, ապա եւ Քրիստոս յարութիւն չի առել: 14 Եւ եթէ Քրիստոս յարութիւն չի առել, զուր է մեր քարոզութիւնը, զուր է եւ ձեր հաւատը: 15 Եւ Աստծոյ սուտ վկաները եղած կլինենք, քանի որ Աստծոյ մասին վկայեցինք, թէ յարութիւն տուեց Քրիստոսին. արդարեւ, եթէ յարութիւն չառնէին մեռելները, նրան յարութիւն չէր տայ: 16 Իսկ եթէ մեռելները յարութիւն չեն առնում, ապա Քրիստոս էլ յարութիւն չի առել: 17 Եւ եթէ Քրիստոս յարութիւն չի առել, զուր է ձեր հաւատը, եւ տակաւին նոյն մեղքերի մէջ էք: 18 Իսկ արդ, նրանք, որ ննջեցին ի Քրիստոս, կորա՞ն արդեօք: 19 Եթէ միայն այս կեանքի համար ենք յոյս դրել ի Քրիստոս, աւելի ողորմելի ենք, քան բոլոր մարդիկ: 20 Բայց արդ, մեռելներից յարութիւն է առել Քրիստոս՝ ննջեցեալների առաջին Պտուղը. 21 քանզի մի մարդով մահ եղաւ, եւ մի մարդով՝ մեռելների յարութիւն: 22 Ինչպէս Ադամով բոլորը մեռնում են, նոյնպէս եւ Քրիստոսով ամէնքը պիտի կենդանանան՝ 23 իւրաքանչիւրն իր հերթին. նախ՝ Քրիստոս, եւ ապա՝ քրիստոսականները՝ նրա գալստեանը. 24 եւ ապա գալու է վախճանը, երբ որ նա տայ թագաւորութիւնը Աստծոյ եւ Հօր ձեռքը, երբ որ կործանած լինի բոլոր իշխանութիւնները եւ ամէն պետութիւն եւ զօրութիւն. 25 որովհետեւ նա պէտք է թագաւորի, մինչեւ որ բոլոր թշնամիներին դնի իր ոտքերի տակ: 26 Վերջին թշնամին, որ պիտի կործանուի, մահն է. եւ Աստուած «ամէն ինչ հնազանդեցրեց՝ դնելով նրա ոտքերի տակ»: 27 Բայց երբ ասում է, թէ՝ ամէն ինչ նրան հնազանդուել է, յայտնի է, թէ՝ բացի նրանից, ով ամէն ինչ հնազանդեցրեց նրան: 28 Իսկ երբ ամէն ինչ նրան հնազանդ լինի, այն ժամանակ եւ ինքը Որդին կհնազանդուի նրան, ով ամէն ինչ հնազանդեցրեց նրան, որպէսզի Աստուած ամէն ինչ լինի ամէնքի մէջ: