- Խորհուրդն ի՞նչ է,- հարցրեց ծերը։- Բնության մեջ սփռված բարիքը խորհուրդ է։ Մի՞թե հիասքանչ չէ երփներանգ ծաղիկը, որը գրավում է քեզ ու մղում՝ սիրելու իրեն։ Մոտենում ես նրան, իսկ նա այնպիսի նուրբ ու ընտիր բույր ունի, որ ավելի է տրամադրում իրեն սիրելու։ Դա էլ հենց բարիքն է։ Եվ մի՞թե խորհուրդ չէ։ Որտեղի՞ց այդ գույները, որտեղի՞ց այդ բույրը։ Նույնը կարելի է ասել նաև թռչունների, կենդանիների, ջրում բնակվողների մասին։ Ամեն բան արտահայտում է Աստծու բարեգթությունը․․․ Ոմանք .....

«Հույսը երբեք չի ամաչեցնում» (Հռոմ. 5:4)։ Ստորին Եգիպտոսի ընդարձակածավալ անապատներում՝ արևի կիզիչ ճառագայթների տակ, երբեմն մի արտակարգ տեսարան է առաջանում, որը կոչվում է կրկներևույթ և որի գիտական բացատրությունը միայն 19-րդ դարի սկզբում տրվեց: Ճամփորդն իր հոգնությունից ու ծարավից ընկճված, տկար աչքերով հորիզոնի վրա հետզհետե ընդնշմարում է կապտագույն, ընդարձակ լճեր, որոնք մինչև իսկ եզերված են բնակավայրերի տարտամ ուրվագծերով՝ այնպիսի .....

Հարափոփոխ այս աշխարհում քրիստոնյան հոգու պահանջ ունի՝ ուխտի ճանապարհ անցնելու, Աստծու հետ միավորվելու և զորանալու, որպեսզի Աստծով հաղթահարի այն բոլոր դժվարություններն ու մարտահրավերները, որ առկա են իր ճանապարհին: Ապրիլի 30-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, անցավ ուխտի ճանապարհ, որ նրան առաջնորդեց Մոշաղբյուրի Ս. Հովհաննես Կարապետի, ապա Խոր Վիրապի վանքեր: .....

Դու ես վէմ, և ի վերայ այդր վիմի շինեցից զեկեղեցի Իմ, և դրունք դժոխոց զնա մի յաղթահարեսցեն։ Դու վեմ ես, և այդ վեմի վրա պիտի շինեմ Իմ եկեղեցին, ու դժոխքի դռները այն չպիտի հաղթահարեն (Մատթեոս 16։18)։ Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց։ Սիրելի՛ հավատավոր քույրեր և եղբայրներ. Քրիստոսի հարության Հինանց շրջանի երրորդ կիրակին է։ Ունայն է այն մարդու կյանքը, որը հարության խոստումն իր հոգում չունի, հարության և հավիտենական կյանքի խոստմամբ չի վերափոխվում, .....

«Օրհնեցե՛ք և մի՛ անիծեք…» (Հռոմ. 12:14) Մի մարդ հարցրեց ինձ. «Քառասնօրյա պահքի շրջանում ինչո՞ւ ենք երգում. «Դու նրանց գլխին չարիք կուտակեցիր, ո՛վ Տեր, չարիք ավելացրիր երկրի փառավորվածների վրա» (Ես. 26:15): Չէ՞ որ դա անեծք է»: Պատասխանեցի. «Երբ բարբարոսները պատերազմի են գնում որևէ ժողովրդի վրա՝ կամենալով ոչնչացնել այն, և ժողովուրդն աղոթում է, որ չարիք պատահի նրանց, այսինքն, որպեսզի ջարդուխուրդ լինեն նրանց մարտակառքերը, հիվանդանան .....

Ինչպես որ գիտության զարգացումը հիմնված է նախկին դարերի գիտնականների հայտնագործությունների և փորձառության վրա, ճիշտ այդպես էլ հոգևոր կյանքում մեծագույն սրբերի, Եկեղեցական Հայրերի փորձառության և նրանց ցույց տված ուղիով ընթանալու շնորհիվ միայն մարդն այսօր կարող է ճշմարիտ ձևով պաշտել Աստծուն։ Սա հաստատելու համար մեջբերենք մեծագույն գիտնականներից մեկի` բոլորին հայտնի Նյուտոնի խոսքերը։ Նյուտոնը նաև մեծ հավատացյալ էր և բացի իր գիտական .....

Հայոց ազգի դարավոր պատմության փորձառության էջերը վկայում և փաստում են աստվածային ներկայությունը մեր ժողովրդի կյանքում: Այսօր էլ չենք կարող չնկատել Նրան, Ով ներթափանցել է մեր մեջ, միացել մեզ դեռևս վաղուց: Աստված երբեք չի բացակայում: Նա միշտ ներկա է Իր զորավոր ներկայությամբ: Նա անդադար մեր կողքին է, սակայն, շատ հաճախ չենք նկատում Նրան կամ էլ դժվար պահերին ենք միայն կարողանում հասկանալ Աստծու ամենազորությունը և պահպանությունը մեր կյանքում: .....

Քրիստոսի արյամբ փրկագնված յուրաքանչյուր քրիստոնյա կենդանի Աստծու տաճար է (Բ Կորնթ. 6:17): Քրիստոնյայի համար կարևորագույն խնդիր է իր տաճարը հանապազ մաքրել «մարմնական և հոգեկան ամեն պղծությունից՝ ապրելով Աստծու երկյուղով» (Բ Կորնթ. 7:1): Այսինքն՝ քրիստոնյային պետք է հատուկ լինի այն, ինչ հատուկ է Աստծուն. Աստված գթասիրտ է, նա էլ պետք է գթասիրտ լինի, Աստված սեր է, նա էլ պետք է սիրող սիրտ ունենա, Աստված սուրբ է, նա էլ պետք է ձգտի սրբության: Ս. Հովհան .....

- Չարիքը խնդիր է, որը մեր կրոնը հրաշալի է բացատրում, և դրանից լավ բացատրություն գոյություն չունի,- պարզաբանում էր մեր ծերը։- Այն հետևյալն է․ չարիքը գոյություն ունի և ծագում է սատանայից։ Մեր մեջ կա և՛ չար ոգի, և՛ բարի, որոնք պայքարում են միմյանց դեմ։ Կա՛մ մեկին կատես, իսկ մյուսին կսիրես, և կա՛մ մեկի հանդեպ ջերմեռանդ կլինես, իսկ մյուսի՝ անփույթ․․․ «Չեք կարող ծառայել Աստծուն և մամոնային» (Մտթ․ 6։24)։ Այսինքն՝ մեր մեջ բարու և չարի պայքար .....

«Մի՛ սպանիր» (Ելք 20.13)։ Թերևս ձեզնից ոմանք, չսպասելով, որ ավարտեմ բնաբանս, սրտնեղած ասեն․ «Պատշաճ չէ, որ քաղաքակիրթ ու բարեհամբավ այս քաղաքի եկեղեցում նման բնաբանով սկսվող քարոզ հնչի»: Գուցե նաև ասեք. «Ավելի լավ կլիներ այս պատվիրանն ուղղել թաքստոցներում հանգրվանած ավազակներին, որոնք հարձակվում են քարավանների ու ճանապարհորդների վրա, կողոպտում են ու սպանում: Այսպիսի բնաբանով խոսել մի ժողովրդի հետ, որն արժանապատվորեն է ապրում .....