Քրիստոսի հետևորդները մշտապես հոգևոր պայքարի մեջ են և այդ պայքարում մենամարտող զինվորի գլխավոր զենքն աղոթքն է: Թշնամիներով շրջապատված զինվորը չի կարող քնել. երանելի Պողոս առաքյալը հորդորում է արթուն լինել և անդադար աղոթել, աղոթել ոչ միայն ինքդ քեզ համար, այլ նաև հավատակից զինվորների համար. «Ամենայն աղոթքներով և աղաչանքներով ամեն ժամ աղոթեցե՛ք Հոգով, և այդ բանի մեջ հսկեցե՛ք կատարյալ հարատևությամբ և աղաչանքներով» (Եփես. 6:18):
Դարեր ի վեր ուխտավորի ուղին աղոթքի մեջ հարատևելու և Տիրոջով զորանալու միջոց է հանդիսացել: Հունիսի 15-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ և խորհրդակատար Տեր Վահան քահանա Առաքելյանի առաջնորդությամբ, ուխտագնացության մեկնեց Արագածոտնի թեմի սրբավայրեր: Համայնքի հերթական աղոթքի ուղին ամեն ժամ Հոգով աղոթելու, Տիրոջով զորանալու և Նրան փառաբանելուն էր ուղղված: Առաջին ուխտավայրը, ուր ուխտավորներն աղոթք վերառաքեցին առ Տեր, Ամբերդի Ս. Աստվածածին Կաթողիկե (Վահրամաշեն) եկեղեցին էր, որ կառուցվել է Հայոց մեծանուն սպարապետ, իշխան Վահրամ Պահլավունու կողմից 1026 թ-ին: Սրբավայրը խաչաձև գմբեթավոր հորինվածք ունեցող առաջին եկեղեցիներից է, որի խաչթևերի չորս անկյուններում կրկնահարկ ավանդատներ կան: Եկեղեցում ուխտավորները մասնակից եղան քրիստոնյայի համար ամենանվիրական և կարևոր արարողությանը՝ Ս. Պատարագին: Տիրոջ Մարմնին և Արյանը հաղորդվելով՝ նրանք հաղորդակից եղան աստվածային սիրո գաղտնիքն ընդգրկող անճառելի խորհրդին: Ս. Պատարագին, ուր անարյուն զոհ է մատուցվում՝ հրեշտակների գնդերի մասնակցությամբ, մարտնչող եկեղեցին միավորվում է հաղթանակած եկեղեցուն: Պատարագիչը՝ Տեր Վահանը, նախքան քարոզը շնորհակալություն հայտնեց ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանին և Արագածոտնի թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տ. Մկրտիչ եպս. Պռոշյանին, որոնց օրհնությամբ իրենք միջնադարյան սրբավայրում մասնակից եղան Ս. Պատարագի արարողությանը: Ապա քարոզին Տեր Հայրը մասնավորաբար ասաց. «Մեր անցած ուխտի ճանապարհը նման է մեր կյանքի անցած ճանապարհին: Դժվարություններ կային ուխտի ճանապարհին, մեր կյանքի ուղին էլ դյուրին չէ, բայց յուրաքանչյուր քրիստոնյա հաղթահարում է դժվարությունները՝ Քրիստոսին հետևելով, Նրա պատգամները կատարելով և Նրա խոսքին ականջալուր լինելով, թե՝ մի՛ վախեցիր, այլ միայն հավատա՛ (Ղուկ. 8:50)»:
Սուրբ Պատարագի ավարտին սիրո ճաշը վայելելուց հետո ուխտավորները բարձրացան Արագածի լեռ և հիացան հայրենի բնաշխարհի արտասովոր գեղեցկությամբ, լեռան գեղատեսիլ լճերից ամենամեծի՝ Քարի լճով, որ ծովի մակարդակից 3250 մ բարձրության վրա է գտնում և քաղցրահամ ջուր ունի: Արագածի գագաթից անհնար էր չհիանալ Արարատի փառապանծ գագաթով, չվայելել Արարատյան դաշտավայրի գեղատեսիլ տեսարանը և չփառաբանել Աստծուն պարգևած հայրենի բնօրրանի համար:
Այնուհետև ուխտավորներն ուղևորվեցին դեպի Բյուրականի Ս. Հովհաննես եկեղեցի (X դ.), ուր մասնակցեցին Հանգստյան ժամերգության և նրանցից յուրաքանչյուրն ասաց Ս. Ներսես Շնորհալու օրվա 24 ժամերի համար նախատեսված «Հավատով խոստովանիմ» աղոթքների շարքը: Տիրոջով գոտեպնդված և զորացած՝ ուխտավորները վերադարձան Երևան: Տեր Վահանը շնորհակալություն հայտնեց ուխտավորներին սիրո, ջերմության և համերաշխության համար, և նրանք ևս փոխադարձաբար շնորհակալություն հայտնեցին Տեր Հորը:
Աղոթքն ու խոկումը, ըստ եկեղեցու հայրերի, ոչ թե գիտություն կամ ճարտարամտություն ձեռք բերելուն է ուղղված, այլ առաքինությունների և աստվածային սիրո մեջ հաստատվելու և զորանալու ունակության: Հոգևոր պայքարի մեջ մարդ պետք է ճանաչի Աստծո պարգևած հոգու ուժը և Հայր Պաիսիոս Աթոսացու խոսքի համաձայն՝ այն ի բարին գործածի՝ Աստծո օգնությամբ հասնելով հոգևոր լավ վիճակի:
Կարինե Սուգիկյան