Վանականի տեսք ընդունած դևը եկավ մի ծերի մոտ և թակեց նրա խցի դուռը: Ծերը բացեց դուռն ու ասաց եկվորին.
- Աղո՛թք ասա:
Եկվորն ասաց.
- Այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:
Ծերը կրկին ասաց.
- Աղո՛թք ասա:
Դևը կրկնեց.
- Այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:
Ծերը երրորդ անգամ ասաց.
- Աղո՛թք ասա:
Դևը երրորդ անգամ էլ ասաց.
- Այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:
Այնժամ ասաց նրան ծերը.
- Այսպե՛ս ասա՝ Փառք Հորը, Որդուն և Սուրբ Հոգուն՝ այժմ, միշտ և հավիտյանս հավիտենից, ամեն:
Այս լսելով՝ դևը փախավ ինչպես կրակից այրվածը:
Ռուսերենից թարգմանեց Էմիլիա Ապիցարյանը
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի