Աղոթքով և համբերությամբ հաղթահարված ուխտավորների ուղին

Հունիսի 25-ին՝ կիրակի վաղ առավոտյան, Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը, հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի գլխավորությամբ, ուխտագնացության մեկնեց Տավուշի թեմի սրբավայրեր: Ուխտավորների աղոթական ուղին կանգ առավ Իջևանի Ս. Ներսես Շնորհալի եկեղեցում՝ նրանց աղոթական ընթացքը միահյուսելով Ս. Պատարագի խորախորհուրդ արարողության աղոթքներին: Պատարագիչը՝ եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Սիմեոն քահանա Առաքելյանը, մինչ քարոզը ողջունեց ուխտավորներին, նրանց հետ կիսելով այն ուրախարար և նշանակալից առիթները, որ այս և մյուս տարիներին տոնախմբելու է Ս. Ներսես Շնորհալի եկեղեցին. այս տարի եկեղեցու վերակառուցման 20-ամյակն է, հաջորդ տարի՝ օծման 20-ամյակը: «Աստվածային նախախնամությամբ արդեն տասնինը տարի է, որ իջևանցիները հնարավորություն ունեն այս սուրբ հարկից ներս մկրտությամբ Աստծո որդեգիրները դառնալու, Ս. Պսակի խորհրդով ամրացնելու իրենց նորաստեղծ ընտանիքները, իրենց աղոթքը վերառաքելու առ Աստված և Տիրոջ կենարար Մարմնին ու Արյանը հաղորդվելու Ս. Պատարագի արարողությամբ: Թող Տերը, Ս. Ներսես Շնորհալու բարեխոսությամբ, արժանացնի յուրաքանչյուրիս հասնելու մեր կյանքի մեծագույն նպատակին՝ հոգու փրկությանը՝ Իր ամենազոր Աջով պահպանելով և զորացնելով Հայոց ազգը, եկեղեցին և բանակը»,- մասնավորաբար ասաց Տեր Սիմեոնը:

Ս. Պատարագի ավարտին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու ուխտավորները սիրո ճաշը վայելելուց հետո, աղոթքով և համբերությամբ հաղթահարեցին դեպի Սրվեղի վանք տանող երկարաձիգ և դժվարանցելի ճանապարհը: 13-րդ դարում կառուցված սրբավայրը գտնվում է Իջևանի տարածաշրջանի Այգեհովիտ գյուղից 3 կմ հարավ՝ «Խաչի տակ» գտնվող վայրում, անտառապատ բացատի բարձրադիր լանջին: Սրվեղի վանական համալիրը բաղկացած է Ս. Աստվածածին, Ս. Նշան եկեղեցիներից, խուցերից, ձիթհանքից, օժանդակ շինություններից: Գլխավոր Ս. Նշան եկեղեցին ներքևի մասում շարված է քարով, վերևում, գմբեթի հետ միասին օգտագործված է թրծած աղյուս: Հայոց աշխարհի այս հրաշալիքը Կիրանց վանքից (13-րդ դ.) հետո երկրորդ աղյուսաշեն սրբավայրն է: Գլխավոր եկեղեցու հյուսիսային կողմում գտնվող Ս. Աստվածածին եկեղեցին ավերակ է: Ս. Նշան եկեղեցին ներսից կլոր է, դրսից՝ 12 նիստանի, ունի սրածայր գմբեթ, որի հետ էլ ժողովրդական ստուգաբանությամբ կապում են Սրվեղ անունը:

Թշնամու սահմանին մոտ բարձրադիր սարի վրա վեր հառնած Սրվեղի վանքը՝ «Խաչի տակ» անվանումը կրող վայրում կառուցված, վկայում է մեր հայրերի հզոր և անխորտակելի հավատքի մասին՝ միաժամանակ փաստելով, որ խաչի ճանապարհ անցած հայոց փոքրաթիվ ազգը Տիրոջ փրկարար Նշանի ներքո շարունակում է իր խաչի ուղին՝ հարության հույսով և հավատքով լեցուն:

Ուխտավորները Սրվեղի վանքում մասնակից եղան Խաղաղական և Հանգստյան ժամերգություններին՝ իրենց աղոթքը միախառնելով վանքի դարավոր աղոթական շնչին: Ապա վանքի բակում Տեր Գրիգորը հոգևոր զրույց ունեցավ ուխտավորների հետ: «Ուխտավորի ուղին մեր կյանքի ուղին է, որ հնարավոր չէ անցնել այլ կերպ, եթե ոչ համբերությամբ և աղոթքով: Համբերատար մարդն ամենևին էլ այն մարդը չէ, որ լողում է հոսանքի ուղղությամբ և փոփոխվում՝ ըստ աշխարհի պահանջների: Այլ այն մարդն է, ով չնայած շրջապատող աշխարհի չարությանը՝ պահպանում է իր ներքին ուժը, անկախությունն ու վճռականությունը, քանի որ աստվածային լույսն է կրում իր հոգում: Մենք համբերությամբ պայքարում ենք մեր ունեցած կրքերի, վախերի ու հուսահատության դեմ: Մեր մեղավոր բնության հետևանքով հաճախ սայթաքում և անկում ենք ապրում մեր հոգևոր կյանքում, բայց ողջ իմաստը նրանում է, որ երբեք չհուսահատվենք ու չտրտնջանք, այլ Տիրոջն ապավինելով, համբերատարությամբ կրկին ոտքի կանգնենք ու շարունակենք մեր խաչը կրել»,- ասաց Տեր Գրիգորը:

Կարինե Սուգիկյան