Մի երիտասարդ խորհում էր ելնել աշխարհից և միանձնանալ, և բազում անգամ ելավ, որ գնա վանք, սակայն խորհուրդները նրան արգելեցին, քանզի խիստ մեծահարուստ էր: Մի անգամ էլ, երբ դարձյալ կամենում էր գնալ, դևերն ու իր խորհուրդները շրջապատեցին նրան և ամեն հնարներով ջանացին ետ դարձնել նրան: Երբ տեսավ, որ հաղթվում է դրանցից, ամբողջովին մերկացավ և դեն նետեց իր զգեստները և այդպես մերկ գնաց վանք: Իսկ Տերը հայտնեց վանահորն ու ասաց. «Շտապ դո՛ւրս եկ և նե՛րս ընդունիր իմ ճգնազգյացին»: Ծերը վեր կացավ, որ դիմավորի նրան, և երբ նրանից լսեց ամեն ինչ, հիացավ և նրան կրոնավորի զգեստներ հագցրեց: Դրանից հետո ովքեր գալիս էին ծերին պատմելու իրենց խորհուրդները, ամենքին ինքն էր պատասխան տալիս, իսկ ով նրան հարցնում էր աշխարհից ելնելու մասին, ծերն ասում էր. «Հարցրո՛ւ այն եղբորը, և նա քեզ կուսուցանի աշխարհից դուրս գալու կերպը»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի