25 Նոյեմբեր, Բշ
Կար չկար մի շատ բռնկուն և անզուսպ երիտասարդ: Եվ ահա մի անգամ հայրը նրան տվեց մեխերով պարկ և որպես պատիժ, հրամայեց յուրաքանչյուր անգամ, երբ նա չկարողանա վերահսկել իր բարկությունը, մի մեխ խփել ցանկապատի սյունին: առաջին օրը սյունի վրա մի քանի մեխ հայտնվեցին: Հաջորդ շաբաթվա ընթացքում նա կամաց-կամաց սկսեց սովորել զսպել իր բարկությունը, և օրեցօր հասկացավ, որ ավելի հեշտ է վերահսկել իր խառնվածքը, քան մեխեր խփելը:
Վերջապես եկավ օրը, երբ նա ոչ մի անգամ չկորցրեց ինքնատիրապետումը: Նա պատմեց այդ մասին իր հորը: Հայրն ասաց.
- Հիմա յուրաքանչյուր օր, երբ կկարողանաս վերահսկել քեզ, կարող ես սյունից մեկական մեխ հանել:
Անցնում էր ժամանակը, և եկավ այն օրը, երբ տղան կարող էր հորն ասել, որ սյունին ոչ մի մեխ չի մնացել: Այդ ժամանակ հայրը բռնեց նրա ձեռքից և տարավ ցանկապատի մոտ.
- Դու կարող ես հաղթահարել քո առջև դրված խնդիրը, բայց նայիր, ինչքան անցք կա սյան վրա: Սյունը այլևս չի լինի այնպիսին, ինչպես առաջ էր: Երբ մարդուն մի բան ես ասում, նրա մոտ մնում է ճիշտ այդպիսի մի սպի, ինչպիսին այս անցքերն են: Եվ կարևոր չէ, թե քանի անգամ ես դու ներողություն խնդրում, միևնույն է սպին մնում է:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի