25 Նոյեմբեր, Բշ
Ոմն եղբայր հարցրեց հայր Պիմենին և ասաց. «Ի՞նչ անեմ, հա՛յր, քանի որ երբ փոքրինչ հոգնում եմ, սիրտս թուլանում է և հուսալքվում»: Ծերը նրան ասաց. «Դու չե՞ս սքանչանում Հովսեփի արարքով, թե նա ինչպես Եգիպտոսի երկրում համբերեց փորձություններին, երբ դեռ երիտասարդ էր, և չթուլացավ նրա սիրտը, և թե ինչպես հետո Աստված բարձրացրեց նրան (Ծննդ. ԼԹ, Խ, ԽԱ): Այդպես էլ Հակոբը չթուլացրեց իր սիրտը և չկտրվեց Աստծո հույսից, չհեռացավ Նրա կատարյալ սիրուց (Ծննդ. ԻԸ, ԻԹ, Լ, ԼԱ և այդպես): Նույնպես և դու՝ մի՛ թուլացիր և մի՛ հուսալքվիր, որովհետև կրոնավորի առաքինությունները փորձությունների մեջ են փառավորված երևում»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016