Աստ­վա­ծաշն­չի ըն­թեր­ցա­նութ­յու­նը ա­ռանձ­նա­կան աստ­ված­պաշ­տութ­յան մեջ*

Թող Քրիս­տո­սի խոս­քը բնակ­վի ձեր մեջ ա­ռա­տա­պես, որ կա­տար­յալ ի­մաս­տությամբ ու­սու­ցա­նեք և խրա­տեք միմ­յանց` սաղ­մոս­նե­րով, օրհ­ներ­գություն­նե­րով, հոգևոր եր­գե­րով և ե­րախ­տա­գի­տությամբ ձեր սրտե­րում օրհ­նե­լով Աստ­ծուն (Կող. Գ 16)։

Աստ­վա­ծա­սի­րությու­նը Գրքից է ծնվում մար­դու մեջ: Ա­ղոթք­նե­րի և ար­տա­սուք­նե­րի, պահ­քի և ո­ղոր­մության, խո­նար­հության ու սի­րո հան­դեպ սե­րը Գրքից է ծա­գում մարդ­կանց մտքում: Ա­րիության ու համ­բե­րության, հու­սո և երկ­յու­ղի ու բո­լոր բա­րե­գոր­ծություն­նե­րի պատ­ճա­ռը մե­զա­նում Սուրբ Գիր­քը մա­քուր մտքով կար­դա­լուց է: Նաև օ­րենք­նե­րի, կա­նոն­նե­րի և բո­լոր բա­րե­կար­գություն­նե­րի պատ­ճառն ու հաս­տա­տությունն աշ­խար­հում Գիրքն է:

Այլև մե­ռո­նի, խա­չի և Ե­կե­ղե­ցու օրհ­նությու­նը, քա­հա­նա­յա­կան ձեռ­նադ­րությու­նը, թա­գա­վո­րա­կան օ­ծու­մը և քրիս­տո­նեա­կան պա­տա­րա­գի բաշ­խումն ըստ Սուրբ Գրքի ենք կա­տա­րում: Նաև քրիս­տո­նեա­կան հա­վատն ու մկրտությու­նը, օ­րի­նա­վոր ա­մուս­նությու­նը, մահն ու կյան­քը, հան­դերձ­յալ կյան­քի ծա­նո­թությու­նը, երկն­քի ար­քա­յության մա­սին տե­ղե­կությունն ու աստ­ված­ճա­նա­չո­ղությու­նը և ա­մեն ին­չի սկիզբն ու վախ­ճա­նը մենք Գրքից ենք ի­մա­նում: Եվ չկա որևէ հոգևոր գոր­ծա­ռություն կամ բա­րե­կար­գություն, որ ա­ռանց Գրքի լի­նի (Խոս­րով Անձևա­ցի):

Կա­տար­յալ քրիս­տոն­յա­յի բո­վան­դակ կյան­քը նման է սրբա­զան հան­դե­սի. նրա զո­հա­բե­րություն­նե­րը ա­ղոթք­ներն են, նրա աստ­ված­պաշ­տությու­նը` Աստ­վա­ծաշն­չի ըն­թեր­ցա­նությու­նը... Քա­ջա­տեղ­յակ լի­նե­լով Սուրբ Գրքին և ծե­րության մեջ էլ ըն­թեր­ցե­լով այն` նա ապ­րում է` լիո­վին հնա­զանդ­վե­լով Ա­վե­տա­րա­նին... Նրա բո­վան­դակ կյան­քը ոչ այլ ինչ է, քան ու­սում և գոր­ծեր` հիմն­ված Տի­րոջ վար­դա­պե­տության վրա (Կղե­մես Ա­ղեք­սանդ­րա­ցի):