25 Նոյեմբեր, Բշ
Մի մարդ Սուրբ Պատարագից հետո, եկեղեցուց դուրս գալիս, միայնության սուր զգացում ունեցավ: Անսպասելիորեն ընկերը ձայն տվեց նրան.
- Քեզ հետ խոսելու կարևոր բան ունեմ:
Մարդն այս անսպասելի հանդիպման մեջ ճակատագրի նշանը տեսավ ու այնքան ուրախացավ, որ սկսեց իրեն կարևոր թվացող ամեն ինչի մասին խոսել՝ Աստծո բարեշնորհության, սիրո: Եվ հավելեց, որ ընկերոջն էլ վստահաբար Աստված էր ուղարկել կամ հրեշտակն էր առաջնորդել, քանի որ դեռևս մեկ րոպե առաջ իրեն շատ միայնակ ու անպետք էր զգում: Ընկերը լսեց այդ ամենը, շնորհակալություն հայտնեց ու հեռացավ: Քիչ առաջ ցնծացող մարդն էլ ավելի մեծ միայնություն զգաց: Բայց հետո հասկացավ, թե բանն ինչում է. իր բուռն ուրախության մեջ ականջի ետևում էր թողել իրեն լսելու ընկերոջ խնդրանքը:
Մարդը ոտքերի տակ՝ գետնին, նայեց ու տեսավ այնտեղ ընկած իր խոսքերը…
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի