25 Նոյեմբեր, Բշ
Լողալ չիմացող մի մարդ խուճապահար թպրտում էր ջրում: Նա ջրի ցայտերի մի ամպ բարձրացրեց և գետն ալեկոծվեց, իսկ մարդն այդ ալիքները, վախից, վտանգավոր հոսանքի տեղ դրեց: Սկսեց գետի ալիքների դեմ պայքարել:
Խեղդվողը վերջապես հասկացավ, թե ինչպես պետք է ջրի երեսին մնալ և կամաց-կամաց դեպի ափը լողաց: Ջրից դուրս գալով շրջվեց ու տեսավ, որ գետը խաղաղ է, իսկ ինքն այդ ողջ ժամանակ հենց իր կողմից առաջացրած ալիքների ու ցայտերի հետ էր կռվում:
Որքան մտքերը շատ են, այնքան շատ են դժբախտությունները. կազատվես բազում մտքերից՝ կավելանա բարեշնորհությունը, բարեշնորհության միջոցով կիմանաս, թե ինչ է բարիքը: Բոլոր դժբախտությունները հենց մեզնից են սկսվում: Սակայն, եթե մտքերդ կարգի բերես, այդ դժբախտություններն էլ կավարտվեն:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի