Տրտմությամբ լեցուն վաճառականը, կոտրված կուժը ձեռքին, գալիս է հարևանի մոտ և ասում.
- Ուզում եմ քեզ հետ հաշտվել: Ես չարախոսեցի քո մասին մյուսների մոտ, որպեսզի այլևս հաջողություններ չունենաս, բայց Աստված քեզ ավելի օրհնեց ու նոր հնարավորություններ տվեց: Եվ լեցուն ես հոգու ուրախությամբ ու խաղաղությամբ:
Հարևանը պատասխանում է.
- Անցել է տասը տարի, բայց դեռևս ինձ չես ներել, որ պատահմամբ կոտրեցի քո կուժը, իսկ ինքս, ընդհակառակը, միշտ ներել և ներում եմ քեզ և՛ քո չարախոսության, և՛ մնացյալ արարքների համար: Ով ներում է, նա միշտ առաջ է շարժվում և Աստծուն ավելի մոտենում: Իսկ Աստված էլ նրան օրհնում է և նորանոր հաջողություններ պարգևում:
Հովհաննես Մանուկյան