Օգտակար խրատներ պոռնկությունից զգուշանալու մասին

Ոմն եղբայր հարցրեց ծերին. «Ի՞նչ անեմ, հա՛յր, իմ սիրտը մշտապես խռովվում է պոռնկությունից և մի պահ անգամ հանգիստ չի տալիս ինձ, իսկ դրանից խիստ տրտում է իմ հոգին»: Ծերն ասաց. «Երբ դևերը մտածություններ կսերմանեն, նրանց հետ մի՛ խոսիր, քանզի նրանք անդուլ կերպով չարություն են սերմանում, սակայն կընդունենք դրանք, թե ոչ` մեզանից է կախված: Տե՛ս, թե ինչպես մա­դիանացիները զարդարեցին իրենց դուստրերին և առաքեցին իսրա­ յելացիների բանակատեղին, սակայն ոչ բոլոր իսրայելացիները խառ­նակվեցին նրանց հետ, այլ բարկացան նրանց վրա և սրով սպանեցին խառնակվողներին, իսկ հետո տրտունջ եղավ այդքան սպանվածնե­րի համար. նույնն էլ մտածություններն են» (Թվեր ԻԵ 1-17): Եղբայրն ասաց. «Ի՞նչ անեմ, որ տկար եմ, և արյանս շարավն ինձ հաղթում է»: Եվ ծերն ասաց. «Հեռացրո՛ւ դրանք, և երբ նորից սկսեն, պատասխան մի՛ տուր, այլ աղոթքի կանգնի՛ր և ծնրադրելով ասա՛. «Որդի՛ Աստ­ծո, ողորմի՛ր ինձ»: Եղբայրն ասաց. «Ահա խոկում եմ, հա՛յր, սակայն իմ սիրտն ու միտքը չեն զարթնում, քանզի չեմ հասկանում խոսքերի զորությունը»: Ծերն ասաց. «Դու միայն աղոթի՛ր և սաղմոսի՛ր, որով­ հետև քո անելիքը դա է: Լսել եմ, որ աբբա Պիմենն ու բազում այլ հայրեր ասում էին, թե՝ թեկուզ և մեկը սաղմոսելիս չհասկանա խոս­քերի զորությունը, գազանը լսում և ասածների միտքը գիտենալով` հեռանում է: Ուրեմն, եթե նույնիսկ չենք էլ հասկանում մեր խոսքերի իմաստը, դևերը լսում և հեռանում են»:

«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016