Օգտակար խրատներ պոռնկությունից զգուշանալու մասին

Երկու մենակյացներ սպասավորության նպատակով շրջում էին Տյուրոսում: Երբ նրանցից մեկն անցնում էր փողոցով, մի պոռնիկ ձայն տվեց նրան և ասաց. «Ապրեցրո՛ւ ինձ, հա՛յր, ինչպես որ Քրիստոսն ապրեցրեց պոռնիկին»: Իսկ մենակյացը, բոլորովին չքաշվելով մարդ­կանցից, նրան ասաց. «Ե՛կ իմ հետևից»: Եվ բռնելով նրա ձեռքից՝ բոլորի աչքի առաջ գնաց նրա հետ` ամենևին չմտահոգվելով նրանց պարսավանքներից: Եվ համբավը տարածվեց, թե աբբան իրեն կին արեց տիկին Պորփյուրային, քանզի այդպես էին կոչում նրան: Աբբան նրան տարավ, որպեսզի որևէ վանք մտցնի, իսկ կինը եկեղեցում մի ընկեցիկ մանուկ գտավ և վերցրեց նրան՝ խնամելու: Մի տարի անց ոմանք քաղաքից եկան այդ կողմերը, ուր աբբան ու Պորփյուրան էին, տեսան մանկանը և նրան ասացին. «Արդարև, «ազնի՛վ» աբեղա, որդի ունեցար. այլևս արժան չես այդ սուրբ սքեմը կրելու»: Եվ վերադառ­նալով Տյուրոս` տարածեցին, թե տիկին Պորփյուրան աբբայից որդի է ծնել, և որ իրենք իրենց աչքով են տեսել մանկանն ու աբբային: Իսկ երբ աբբան Աստծուց հայտնություն ստացավ իր մոտալուտ վախճա­նի մասին, Ամաղեգեին (քանի որ նրա անունը փոխեց այն ժամանակ, երբ նրան սուրբ սքեմ տվեց) ասաց. «Ե՛կ գնանք Տյուրոս, որովհետև այնտեղ մի փոքր բանի կարիք ունեմ և կամենում եմ, որ դու էլ գաս ինձ հետ»: Նա ասաց. «Ինչպես կհրամայես»: Եվ նրանք մանկան հետ եկան, որն արդեն մոտ յոթ տարեկան էր: Եվ լուր տարածվեց քաղա­քում, թե եկել է Պորփյուրան իր մենակյաց ամուսնու հետ: Մի քանի օր անց մենակյացը հիվանդացավ, և քաղաքից մոտ հարյուր մարդ եկան նրան հիվանդատես: Աբբան խնդրեց ածուխներ վառել, և երբ բերին լի ամանով, վերցնելով՝ թափեց իր պարեգոտի վրա և ասաց. «Ինչպես որ Աստված անկեզ մորենին պահեց հրի մեջ (Ելից Գ 2-3), այն­ պես և այս ածուխները չմերձեցան իմ պարեգոտին, և ես կնոջ մեղք չգիտեմ՝ իմ ծննդից ի վեր»: Եվ երբ այս ասաց, խաղաղությամբ Աստծո ձեռքն ավանդեց իր հոգին, և բոլորը՝ սքանչացած հրաշքի վրա, քա­նի որ ամենևին չայրվեց պարեգոտը հրից, փառավորեցին Աստծուն, որ այնքան ծածուկ ծառաներ ունի: Իսկ Ամաղեգեի դարձի շնորհիվ, ում Պորփյուրա էին անվանում, այլ պոռնիկներ ևս, նրան հետևելով, գնացին և կրոնավորություն հանձն առան և բարեպաշտորեն ճգնում էին վանքում: Սա նրա համար եմ ասում, որդյակնե՛ր, որ չշտապեք դատել որևէ մեկին, քանզի բազմիցս պոռնկացածների, գողերի կամ երդմնազանցների մեղքերը իմացաք, սակայն ապաշխարությունը, հառաչանքններն ու արտասուքները, որ ծածուկ մատուցեցին նրանք Աստծուն և ընդունելի եղան Աստծո առջև՝ չիմացա՛ք:

«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016