23 Նոյեմբեր, Շբ
Մի եղբայր և մի կույս քույր, ըստ սովորության, գնացին մի անվանի ծերի մոտ` խոստովանության: Գիշերը մնացին այնտեղ և քնեցին` մեկը` նրա աջ, մյուսը ձախ կողմում: Սատանայի ազդմամբ՝ շնացան իրար հետ, իսկ հաջորդ օրը ծերը նրանց սովորական լրջմտությամբ ճանապարհեց: Ճանապարհին ասացին. «Ով գիտե` իմացա՞վ ծերը, թե՞ ոչ»: Դարձան նրա մոտ և ընկնելով նրա առջև՝ ասացին. «Իմացա՞ր, հա՛յր, թե ինչպես սատանան խայտառակեց մեզ»: Ծերն ասաց. «Այո՛, իմացա»: Եվ նրանք հարցրին. «Եվ ո՞ւր էին այդժամ քո խորհուրդները»: Ծերը նրանց ասաց. «Այնտեղ էին, ուր խաչված էր Արարիչն Աստված. այնտեղ էի և լաց էի լինում»: Եվ նրանք, ծերից ապաշխարության կարգ վերցնելով, վերադարձան իրենց` արանց և կանանց վանքերը, որտեղից գալիս ուղեկցել էին նրանց դևերը, սակայն դրանից հետո դարձան ընտիր անոթներ:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի