Քաջության ճիչը

Մի քաղաք քարոզիչ եկավ, որպեսզի իր հավատքին բերի դրա բնակիչներին: Սկզբում մարդիկ լսում էին նրա քարոզները, բայց հետո սկսեցին քիչ-քիչ ցրվել, մինչև այլևս ոչ-ոք չմնաց: Եվ չնայած էլ ոչ-ոք նրան չէր լսում՝ նա շարունակում էր իր քարոզները:

Անցորդներից մեկը հարցրեց.

- Ինչո՞ւ ես շարունակում համառորեն քարոզներդ կարդալ:

- Սկզբում հույս ունեի փոխել այս մարդկանց,- պատասխանեց նա,- և եթե դեռևս շարունակում եմ գոռալ, ապա միայն նրա համար, որպեսզի նրանք չկարողանան փոխել ինձ:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի