Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքը դեպի հավիտենություն առաջնորդող սիրո գիտակցումով կյանքի է կոչում սոցիալական իր ծրագրերը՝ աստվածասիրությամբ և եղբայրասիրությամբ համեմելով իր համայնքային կյանքը: «Ով սիրում է, նա ծնված է Աստծուց և ճանաչում է Աստծուն: Ով չի սիրում, նա չի ճանաչում Աստծուն, որովհետև Աստված սեր է»,- ասել է սիրո առաքյալ Հովհաննեսը (Ա Հովհ. 4:7-8): Քրիստոնյայի համար ամեն ինչի լրումը սերն է, որտեղ սեր չկա, այնտեղ խավար է:
Հոկտեմբերի 31-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանն այցելեց Սուքիասյան ընտանիքին, որ բնակվում է Բաբաջանյան 98/8 4 բն. հասցեում: Ընտանիքի մայրը՝ Ղազարյան Արմինեն (40 տ), ասաց, որ ամուսինը 1-ին խմբի հաշմանդամ է և ի վիճակի չէ աշխատելու, միայն ինքն է աշխատում և ապրում են իր նվազագույն աշխատավարձի, ընտանեկան նպաստի և ամուսնու հաշմանդամության գումարներով:
«Փոքր տղաս՝ Արմանը (11 տ.), ի ծնե աչքի և ողնաշարի խնդիրներ ունի, աչքը մեկ անգամ արդեն վիրահատել են, այժմ երկրորդ վիրահատության կարիքը կա, բայց ֆինանսական խնդրի պատճառով այն ուշացնում ենք: Արմանը նաև ալերգիկ դերմատիտ ունի, չեմ կարողանում նրա բուժման համար անհրաժեշտ դեղորայքը գնեմ: Նա տարին մեկ անգամ հիվանդանոցում ստացիոնար բուժում է անցնում: Մեծ տղաս էլ՝ Հովհաննեսը (16 տ.), նյարդերի հետ կապված խնդիր ունի»,- ասաց Արմինեն:
Արմանը և Հովհաննեսը սովորում են Երևանի թիվ 13 հատուկ երաժշտական դպրոցում, հաճախում են փողային նվագախմբի դասարան, շեփոր են նվագում: Արմանը նաև դաշնամուր է նվագում, բացի երաժշտական նախասիրություններից նա սիրում է նկարել, ֆուտբոլ խաղալ: Նա մեծ ոգևորությամբ Տեր Գրիգորին ցույց էր տալիս իր նկարները, պատմում էր, թե եղբայրը ինչ մրցանակների է արժանացել: Շեփոր և դաշնամուր ունենալու պարագայում՝ Արմանը մեծ սիրով նաև կնվագեր:
Ընտանիքի հետ զրույցից հետո Տեր Գրիգորը բժշկության աղոթք կարդաց և ընտանիքին հանձնեց դրամական օգնություն (60 000 դրամ), որ տրամադրել էր համայնքի անդամներից մեկը, ով չցանկացավ իր անունը հրապարակել: Ընտանիքի մայրն անչափ շնորհակալ էր աջակից անձին՝ օգնության ձեռք մեկնելու համար:
Ըստ եռամեծար վարդապետ Ս. Գրիգոր Տաթևացու՝ սիրո աստիճանները երեքն են. անկատարը, կատարյալը և գերակատարը: Անկատարը՝ մարմնավոր սերն է, կատարյալը` հոգևորն է, գերակատարն՝ առ Աստված սերն է: Անկատար սիրով սիրում ենք ինքներս մեզ, կատարյալ սիրով՝ ընկերոջը, և կատարելագույն սիրով՝ Աստծուն:
Կարինե Սուգիկյան