Հարբեցողը հրդեհված պանդոկում մնում է մենակ՝ չկողմնորոշվելով ինչպես դուրս գալ: Իսկ նրա ընկերները, ուժգնացող ու ծավալվող հրդեհը տեսնելով, առանց ետ նայելու փախչում են: Սակայն մի լուսավոր էակ քայլում է կրակի միջով ու ցույց տալիս, թե ինչպես դուրս գալ: Հարբեցողը հարցնում է իրեն փրկողին.
-Ես հասկացա, որ Աստված իր հրեշտակին է ուղարկել ինձ փրկելու համար, սակայն թերահավատ ու մեղավոր մարդ եմ և հեռու հավատքի կյանքից: Ինչո՞ւ է ինձ օգնում:
Հրեշտակը պատասխանում է.
- Հիշու՞մ ես շատ տարիներ առաջ գժտվեցիր քո ընկերներից մեկի հետ այն պատճառով, որ համակարծիք չէր քո վարած աշխարհիկ կյանքի համար և հեռացար նրանից: Սակայն նա ամեն օր մշտապես աղոթել ու աղոթում է քեզ համար, որպեսզի հավիտենական փրկություն ունենաս: Ահա Աստված նրա աղոթքների շնորհիվ է, որ ուղարկեց ինձ այստեղ քեզ հրդեհից ազատելու, այլ ոչ թե քո վարած կյանքի համար:
Հովհաննես Մանուկյան
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի