«Զորավոր» երիտասարդաց միության վարդավառյան ուխտագնացությունը

Հուլիսի 24-ին՝ մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի Պայծառակերպության տոնին, Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու «Զորավոր» երիտասարդաց միությունը, ԱՀԹ առաջնորդական փոխանորդ Գերաշնորհ Տ. Նավասարդ արք. Կճոյանի օրհնությամբ, ուխտի մեկնեց Արագածոտնի թեմի սրբավայրեր: Երիտասարդ ուխտավորները տոնական Ս. Պատարագին մասնակցեցին Սաղմոսավանքում (13-րդ դ.): Ազգային ավանդությունն այս սրբավայրի մասին պատմում է, որ Ս. Գրիգոր Լուսավորիչը Արագած լեռան վրա ճգնելիս երբեմն իջնում էր Քասախ գետի մոտ՝ մերթ բնակվելով ներքևում՝ ձորում, մերթ վերևում՝ ձորեզրին: Եվ այդ երկու տեղումն էլ նա կառուցում է երկու փոքր եկեղեցի՝ մեկը ձորում՝ Լուսավորչի անապատ անունով, իսկ մյուսը վերևում՝ ձորեզրին, և որովհետև այդ վերջինում մշտապես սաղմոսերգություն էր հնչում, այն կոչվեց Սաղմոսաց անապատ: Երիտասարդները հնագույն այս սրբավայրում հաղորդ դարձան տոնի կարևորագույն խորհուրդներից մեկին, որ հարատև պատգամում է Հայր Աստված՝ Դա՛ է Իմ սիրելի որդին, որին հավանեցի, դրան լսեցեք (Մատթ. 17:5):  Ս. Պատարագի ավարտին երիտասարդները միասնաբար աղոթեցին, որ Տերն իրենց օգնական լինի, որպեսզի Իր խոսքը մշտապես կյանքով վկայեն, այն խոսքը, որ ըստ սաղմոսերգուի՝ «խորհրդատու» է, «զորակցում» է, «մխիթարություն» և «ճրագ է ոտքերի համար և լուսավորում է շավիղները» (Սաղմ. 118:24, 28, 50, 105)։  

Ապա ուխտավորները մեկնեցին վարդավառյան նշանավոր ուխտավայրերից մեկը՝ Հովհաննավանք, որ հիմնել է կրկին Հայ եկեղեցու առաջին հայրապետը՝ Ս. Գրիգոր Լուսավորիչը: Այստեղ ևս երիտասարդները համախմբվեցին միասնական աղոթքի շուրջը՝ Աստծու պահպանությունը հայցելով Հայաստան և Արցախ աշխարհների համար: Լուսավոր տոնի խորհրդին և օրհնությանը հաղորդ դարձած՝ երիտասարդները ևս մեկ անգամ ամրագրեցին ճշմարիտ Լույսին կյանքով հետևելու իրենց առաքելությունը:

Քրիստոս պայծառակերպվեց առաքյալների առջև՝ հայտնելով նրանց Իր աստվածային փառքը, երբ Նա պայծառակերպվեց Նրա դեմքը արեգակի նման պայծառ դարձավ, և Նրա զգեստները լույսի նման սպիտակ եղան (Մատթ. 17:2):  Ավետարանից տեղեկանում ենք, որ Քրիստոս հաճախ էր Իրեն Լույս կոչում. «Բանն էր ճշմարիտ Լույսը, որ աշխարհ գալով լուսավորում է ամբողջ մարդկությունը» (Հովհ. 1:9):  Քրիստոս պարզորեն Իր մասին ասաց. «Ես եմ աշխարհի Լույսը: Ով որ Ինձ հետևի, խավարի մեջ չի քայլի, այլ կունենա այն լույսը, որ առաջնորդում է դեպի կյանք» (Հովհ. 8:12), «Քանի դեռ աշխարհի մեջ եմ, աշխարհի Լույսն եմ» (Հովհ. 9:5),  «Ես աշխարհ եկա որպես Լույս, որպեսզի ով որ Ինձ հավատա, խավարում չմնա» (Հովհ. 12:46): Ահա թե ինչու Եկեղեցու որոշ հայրեր ասում են, որ Տերը Թաբոր լեռան վրա Իր առաքյալների առջև պայծառակերպվեց այդ զարմանալի Լույսով, որպեսզի տեսանելիորեն հաստատի այն ճշմարտությունը, որ Ինքն է աշխարհի ճշմարիտ Լույսը:

Կարինե Սուգիկյան