Պատասխան – Սուրբ Գրիգոր Նարեկացին այսպես է պատվիրում, որ Սրբոց բարեխոսությունը մեզ համար Աստծո առջև միջնորդ ունենալն Ինքն Աստված վկայեց և ուսուցանեց: Ահա Նարեկացու վկայությունը. «Որոնց (այսինքն` Սրբերի) կերպարանքով և անունների հիշատակությամբ աղաչելն Ինքն Աստված վարդապետեց և նրանցով խռովության մեջ եղողներին խաղաղություն տրվեց` լուսավորելով Արարչի խոսքով»:

Եթե կամենում ես ասել` Աստված ե՞րբ ուսուցանեց և վկայեց, թե Սրբերի բարեխոսությունն ընդունելի ու հաճելի է Իրեն, ահա վկայություն այդ մասին. «... Իմ ծառան` Հոբը, թող նաև աղոթի ձեզ համար, քանի որ, եթե ես նկատի ունեցած չլինեի նրան, ու նրա համար չլիներ այս, ես արդարև կորստյան մատնած կլինեի ձեզ» (Հոբ 42:8): Աստված նաև երևում է Աբիմելեքին և Սառայի համար ասում. «Արդ, կնոջը վերադարձրո՛ւ իր ամուսնուն, որովհետև նա մարգարե է, աղոթք կանի քեզ համար, և դու կենդանի կմնաս» (Ծննդ. 20:7):

Աստվածածնի բարեխոսությամբ հարսանիքի ընթացքում ջուրը գինու փոխակերպվեց գալիլեացիների Կանա քաղաքում (Հովհ. 2:9): Սուրբ Ստեփանոսի աղոթքով Սողոսը Պողոս դարձավ: Վերջապես Սրբոց բարեխոսության ընդունելի լինելն անգամ Սիմոն մոգը ճանաչեց ու ասաց առաքյալներին. «Աղաչեցե՛ք Տիրոջն ինձ համար» (Գործք. 8:24):