Պատասխան – Կարիք չկա, որ մարդը հարության ճրը վերստանա կենդանության օրոք նյութապես ունեցածը: Այլ այնքան պիտի ստանա, որ բավականացնի կատարյալ հասակին: Եթե կատարյալ հասակի հասնելու համար որևէ բան պակասի, ինչպես, ասենք, մանուկ ժամանակ մահանա, կամ մարմնի անդամների կողմից պակասություն ունենա, ապա աստվածային զորությունը կարող է ուրիշ տեղից այն լրացնել: Ինչպես բնությունն է այլ տեղից լրացնում հորից ու մորից ծնված մանկան հասակը, նույնպես և ոմանք, թեպետ մարդու միս են ուտում, պարտադիր չէ, որ հարություն առնելիս այդ միսը ևս նրանց մարմնի մեջ երևա, քանզի մարդու միսը միշտ ոչնչանում է բնական ջերմության զորությամբ և նորից աճում: Սակայն ում միսը որ կերել են, նա ևս տվյալ մարդկանց հետ հարություն է առնում, և եթե մարմինը չամբողջանա, ապա պակասը լրացվում է Աստծո զորությամբ, ինչպես արդեն նշեցինք: