Պատասխան – Այդպիսի բաները դիպված են համարվում, ում էլ որ պատահեն, և ոչ թե Աստծուն, որն այդ գործը կարգի դնողն է: Մի գեղեցիկ օրինակով Աքվինացին այսպես է մեկնում. «Մի աղա իր երկու սպասավորներին տարբեր ճանապարհով նույն տեղն է ուղարկում: Եվ այսպես, երբ տարբեր ճանապարհներով էին գնում, իրար հանդիպեցին՝ աղայի տված խորհրդի համաձայն, որին իրենք տեղյակ չէին: Արդ, սպասավորների՝ իրար հանդիպելը, նրանց մտքին նայելով, դիպված է համարվում: Բայց ուղարկող աղայի մտքին նայելով՝ դիպված չի համարվում, քանզի նա գիտեր, որ պետք է իրար հանդիպեն»: