Չի հնազանդվում: Այո՛, հիշյալն առանց օրինազանցության երեք տարի է թագավորում: Հերոբովամի արտաքսած քահանաները և ղևտացիները նրա երկրում են ապաստան  գտնում: Մանավանդ որպեսզի Իսրայելի թագավորն ու շրջակայքի կռապաշտներն իր թագավորություն չմտնեն և վնասներ չհասցնեն, ամրացնում է սահմանամերձ քաղաքները, զենք, զինամթերք և զորք տեղակայում և օրըստօրե զորանալով` հպարտանում: Եվ  ահա այս է պատճառը, որ Աստծու պատվիրանների ճանապարհը մոռանալով` սկսում է Աստծու օրենքներին հակառակ գործել, և ժողովուրդն էլ  թագավորին հետևելով`  բոլորը միասին խոտորվում են (Բ Մնաց. 12:1):

Սակայն դու Ռոբովամի թշվառ վիճակի´ն նայիր. որովհետև Աստծու օրենքներին հակառակ գործելուն պես Եգիպտոսի Սուսակիմ թագավորն անհամար զորքով նրա դեմ պատերազմի է դուրս գալիս և կառուցած բերդերը գրավելուց հետո  պատրաստվում է Երուսաղեմն էլ գրավել: Ռոբովամը և ժողովրդի մեծամեծները, տեսնելով, որ եգիպտացիներին դիմակայելու հնարավորություն չունեն, հավաքվում են Երուսաղեմում, որպեսզի մտածեն իրենց տագնապալի վիճակի մասին: Ահա այդ ժամանակ Աստծու հրամանով գալով` Սամեաս մարգարեն ժողովվածներին հայտնում է. «Դուք Աստծուն թողեցիք, Աստված էլ` ձեզ» (Բ Մնաց. ԺԲ 5):

Երբ արքան և հավաքված իշխանները լսում են այս խոսքերը, ամոթով լցված` հասկանում և խոստովանում են իրենց հանցանքները` ասելով. «Աստված արդար է» (Բ Մնաց. 12:6): Քանի որ Եգիպտոսի թագավորը վաղուց էր թշնամացել Ռոբովամին և նրան պատուհասելու փափագ ուներ, սակայն Աստված թույլ չէր տալիս,  որ պատեհ առիթ գտնի: Բայց երբ Ռոբովամը ընթանում է օրինազանցության ճանապարհով, Աստված բարկանալով թշնամուն գրգռում է նրա դեմ, որ նա ուղղվի:

Արդ, քանի որ Ռոբովամը և ժողովրդի մեծավորները, իրենց սխալը հասկանալով, խոստովանում են Աստծու արդարությունը, նա, նույնպես ողորմած լինելով, կամենում է փրկել Իր սեփական ժողովրդին, ուստի նույն Սամեաս մարգարեին ասում է. «Քանի որ պատկառանք ունեցան, չպիտի թողնեմ, որ ամբողջությամբ կործանվեն, նրանց մի քիչ պիտի օգնեմ, որ այսուհետև իմանան Աստծուն և երկրավոր թագավորին ծառայելու տարբերությունը»:

Թեպետ Սուսակիմն անչափ հզոր և հաղթող էր և Երուսաղեմը կործանելու բուռն տենչ ուներ, սակայն Աստված, նրա միտքը փոխելով, չի թույլատրում, որ առաջին մտադրությունն իրականացնի, այլ միայն Ռոբովամի ուղղելու համար թույլ է տալիս, որ Եգիպտոսի թագավորին հպատակ և հնազանդ լինի: Ահա այսպես, առանց պատերազմելու հաշտվում են, սակայն տաճարի և Ռոբովանի պալատի գանձերը՝ ոսկյա վահաններն ու զենքերը, որոնք Սողոմոնն էր պատրաստել, Ռոբովամը ստիպված է լինում Սուսակիմին տալու, որի դիմաց սա նոր գրաված բերդերը վերադարձնում է Հուդային և վերադառնում Եգիպտոս: Հետագայում Ռոբովամը ստիպված ոսկյայի փոխարեն պղնձյա զենքեր է պատրաստել տալիս:

Նայի՛ր. Դավթի և Սողոմոնի` տաճարին ընծայած գանձերը Ռոբովամի մեղքի պատճառով թշնամու ձեռքն են  անցնում: Նա, ով իր կամքով Աստծուն չի հնազանդվում, ստիպված է լինում թշնամուն հնազանդվելու և ոսկյա զենքերն էլ պղնձյա զենքերով փոխարինելու: Ռոբովամը քառասունմեկ տարեկան էր, երբ թագավոր է դառնում, և տասնյոթ տարի թագավորելուց հետո մահանում է և թաղվում  հոր մոտ:

Այստեղ լա՛վ խորհիր Աստծուն և մարդկանց ծառայելու տարբերության մասին: Աստված, որ ոչնչի կարիք չունի, երկրի վրա Իր ծառային բոլոր կարևոր բաները շնորհելուց բացի, հանդերձյալ կյանքում նույնպես անվախաճան փառքի արժանացնելով, նրան փառավորում է: Սրան հակառակ` մարդը, որ բնույթով տկար է, հանդերձյալ կյանքում իր ծառային օգնել չկարողանալուց բացի, այս երկրի վրա էլ ինքը շատ բաների անկարող լինելով, իրեն անհրաժեշտ բաները ծառայից է պահանջում, սրա պատճառով էլ մարդու ծառան նեղությունից ամբողջովին ազատ լինել չի կարող: Որպես օրինակ՝ թագավորները իրենց հպատակներից դրամ և կամ այլ ծառայություններ են պահանջում:

Ուրեմն եթե ցանկանում ես երկու աշխարհներում էլ օգնություն և ողորմություն գտնել և հանգիստ ունենալ, Աստծուն հավատարմությա´մբ ծառայիր, ինչպես որ Եսայի մարգարեն է հայտնապես խոսում և հաստատում, որ նրանք, ովքեր հնազանդ են Աստծուն և´ այս աշխարհում, և´ հանդերձյալում, ուրախ և երջանիկ պիտի լինեն, իսկ նրանք, ովքեր հնազանդ չեն աստվածային օրենքներին և պատվիրաններին և միայն իրենց աշխարհիկ և մարմնավոր շահերին են հետամուտ, անչափ մեծ թշվառության պիտի մատնվեն և անվախճան կյանքի հավիտենական հուսահատությամբ սրտի դառնագին հառաչանքներով պիտի լան ու ողբան (Ես. 65:13,17):