Նրա Հովսիա որդին: Սա ութ տարեկան էր, երբ թագավոր է դառնում և երեսունմեկ տարի թագավորում: Հովսիան, դաստիրակված լինելով առաքինի և իմաստուն մարդու ձեռքով, Աստծու ողորմությամբ ամեն կերպ հնազանդ էր Աստծու սուրբ օրենքներին և կամքին, և երբ քսան տարեկան է դառնում, անձամբ գնալով իր իշխանության ներքո  վայրերը` ինչքան  կուռքեր և կուռքերին վերաբերող առարկաներ են լինում, որոնք նրա հայրը՝ Ամոնն էր կանգնեցրել, բոլորն էլ անհետ վերացնում է, այսքանով չբավարարվելով` վերացնում է նաև Իսրայելի բոլոր կռատները և կոտորում կուռքերին ծառայողներին:

Աստծու ժողովուրդը սովորություն ուներ, Աստծու օրենքին հակառակ, Աստծուն զոհեր մատուցելու բարձրադիր վայրերում, որոնք Հովսիան նույնպես ամբողջությամբ արգելում է` ավերելով և վերացնելով այդ տեղերը: Դրանից բացի` Իսրայելի առաջին թագավոր Հերոբովամի` Բեթելում կառուցած սեղանին Բահաղ կուռքին զոհ մատուցած բոլոր քրմերի ոսկորները հանելով նրանց գերեզմանից` այրում է և սեղանը կործանելով` անգամ քարերն է փոշիացնում` բացի Բեթելի այն սուտ մարգարեի ոսկորներից, որն Աստծու մարգարեի հետ նույն գերեզմանում էր թաղված, և որի ոսկորները մյուսի ոսկորներից անկարող լինելով զանազանելու` չի դիպչում նրա գերեզմանին: Հովսիա թագավորի սույն արարքով կատարվում է Աստծու մարգարեի այն խոսքը, որն ասել էր վերոհիշյալ Հերոբովամին (տե´ս ԽԷ հարցը):

Քանի որ կռապաշտության հակված թագավորները անփույթ էին տաճարը նորոգելիս և բարեկարգելիս, ուստի Հովսիան, ցանկանալով նորոգել այն, Քեղկիա քահանայապետին պատվիրում է, որ նորոգելու համար հավաքի տաճարի եկամուտները. այդ նորոգման ժամանակ հիշյալ քահանայապետը Մովսես տաճարից մարգարեի ձեռքով գրված մի օրենքի գիրք է գտնում, որը կարդալով ուղարկում է թագավորին, և երբ սա ևս կարդում է, մեծ տրտմությամբ և արտասվելով պատռում է հագուստն ու ասում. «Աստված սաստիկ բարկացել է մեզ վրա, քանի որ գիտեմ, որ մեր հայրերը այս գրքում գրված պատվիրաններին չեն հնազանդվել, և անշուշտ, մեզ վրա մեծ չարիքներ պիտի գան»:

Այդ ժամանակ Հովսիան երկյուղից Երուսաղեմում ապրող Ոզդա անունով մի կին մարգարեի մոտ մարդիկ է ուղարկում, որ նրա միջոցով իմանա Աստծու կամքը: Կին մարգարեն աստվածային ներշնչումով թագավորի մարդկանց պատասխանում է. «Հովսիային ասացե´ք, որ այդ գրքում գրված պատիժները պիտի գան Երուսաղեմի և նրա բնակիչների վրա, քանի որ նրանք բարկացրել են Աստծուն, սակայն Աստծուց պատկառելով հագուստը պատռելու և արտասվելու համար բոլոր այդ չարիքները, որոնք գալու են,  իր աչքով չի տեսնելու»:

Հովսիան, լսելով այս խոսքերը, ժողովում է քահանաներին, ղևտացիներին, Երուսաղեմի բնակիչներին և Բենիամինի ցեղից նրանց, ովքեր Երուսաղեմում էին ապրում, և գնալով տաճար հիշյալ գրքերն է կարդում և բարձրանալով Սողոմոնի պատրաստած պղնձե ամբիոնին` ուխտ և դաշինք դնում, որ միշտ հնազանդվեն Աստծուն և կատարեն Նրա պատվիրանները:

Հետո ըստ օրենքի մեծ շուքով բաղարջակերաց տոնն են անում: Նրա իշխանության ներքո գտնվող բոլոր ժողովուրդները, այդ տոնի առիթով Երուսաղեմ գալով, նախադեպը չունեցող շքեղությամբ նշում են բաղարջակերաց տոնը: Մանավանդ Հովսիան քահանաներին և ղևտացիներին պատվիրում է, որ կանոնավորապես պաշտամունքի մեջ լինեն, ճիշտ ինչպես  Սողոմոնի և Դավթի ժամանակ է եղել:

Հովսիան շտապում է՝ Աստծու տապանակն էլ  հատուկ տեղում տեղադրելու, քանի որ շատ թագավորներ տապանակը, իր տեղից վերցնելով, այլ տեղ էին դնել տալիս: Բարեպաշտ արքան այդ առիթով երեսուն հազար խոյ, զվարակ, գառ և այծ է պարգևում ժողովրդին, նույն ձևով էլ նվերներ են տալիս իշխանները և քահանաները, այնպես որ անպատմելի ուրախությամբ յոթ օր Աստծուն զոհեր մատուցելով` ամբողջ ժողովուրդն ուրախանում է:

Այնուհետև, երբ Եգիպտոսի Նեքավով թագավորն Ասորեստանի թագավորի դեմ է պատերազմում, Հովսիան նրա դեմ է դուրս գալիս և ցանկանում է արգելել, քանի որ գուցե իր երկրով անցնելով` վնաս պատճառեր: Թեև հիշյալ Նեքավովը նրան հայտնում է, որ ինքն Աստծու հրամանով է Ասորեստանի դեմ պատերազմում և նրան վնասելու մտադրություն չունի, նաև Երեմիա մարգարեն է Հովսիային հորդորում` դեմ դուրս չգա (Ա Եզր. 1:28), սակայն նա չի համոզվում, իսկույն պատերազմում է, նետից ծանրորեն վիրավորվում, և նրա թիկնապահներն իսկույն պատերազմի դաշտից նրան տանում են Երուսաղեմ, որտեղ էլ մահանում է:

Ե´վ Երուսաղեմի բնակիչները, և´ Հուդայի ցեղը մեծապես սգում և ողբում են սույն բարեպաշտ արքային, որին թաղում են իր հայրերի մոտ: Երեմիա մարգարեն նրա համար դամբանական երգ է հորինում, որ ամբողջ ժողովուրդը երգելով լացում է, և այս սովորությունը մնում է Հուդայի ցեղի մեջ: