Պատասխան – Կոռնելիոսն այսպես է պատասխանում. «Մովսեսի նման խոսքը` ժողովրդի փրկության համար նրա սաստիկ իղձն էր ցույց տալիս, ինչպես ասում ենք, թե մի մարդ որդի և ծառա ուներ: Որդին տեսավ, որ հայրը դուրս է անում ծառային: Քանի որ որդին շատ էր սիրում այդ ծառային, աղաչեց հորը` ասելով, թե մի՛ վռնդիր այս ծառային: Եթե վռնդես, ինձ քո զավակը մի՛ համարիր: Նույնպես և Մովսեսն էր ասում` կա՛մ ժողովրդի հանցանքը ներիր, կա՛մ ինձ ջնջիր: Ոչ թե ճշմարտապես ցանկանում էր ջնջվել, քանզի այն անկարելի էր, այլ մանավանդ, ըստ խոսքի, առավելապես սիրով աղաչելու եղանակն էր բացահայտում: