Պատասխան – Առաջին կռապաշտներից ոմանք իրենց որդիներին զոհում էին Բահաղ կուռքին, որն ամոնացիների չաստվածն էր: Բերում էին մանուկներին, դնում պիղծ կուռքի բերանը, ապա մանուկն իջնում էր կուռքի փորը և այրվում: Այնուհետև մտքով կույրերն ասում էին, թե չաստվածները հափշտակեցին: Կամ կուռքի գիրկն էին դնում և ներքևից կրակ վառելով՝ այրում: Երբեմն էլ մանկանն անցկացնում էին երկու ձողերի ծայրերին և կուռքի բերանը տալիս: Որպեսզի զոհաբերվող մանկանց լացն ու ողբը ծնողները չլսեն, կուռքերի չարսիրտ քուրմերն սկսում էին թմբուկով, դափով աղմուկ հանել: Այս անշահ ձայների պատճառով նման վայրերը գեհ կամ գեհյան էին կոչվում: Քանի որ դժոխքում նույնպես դատապարտյալներին անողորմ տանջանքների են ենթարկում, այդ պատճառով էլ անվանվում են գեհյան:
Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի