Պատասխան - Ո՛չ, քանզի Հովսեփիոսը պատմում է, թե մանկակոտոր եգիպտացիների իշխանության ժամանակ Մովսեսի հայրը՝ Ամրամը, իմանում է, որ իր Հովաքեբել կինը հղի է: Նա անհնարին նեղության մեջ է ընկնում՝ ապավինելով Աստծո օգնությանը: Տեսիլքով Աստված երևում է նրան և սիրտ տալով՝ մխիթարում: Տերն ասում է, որ նրա ժողովուրդը պիտի ազատվի ծանր ծառայությունից այն տղայի միջնորդությամբ, որ իր կինն է ծնելու: Սրանով զորանում են Մովսեսի ծնողները: Երբ մանուկը ծնվում է, որոշում են գաղտնի տան մեջ սնուցել: Բայց երեք ամսից հետո շատ են վախենում, որ հանկարծ չլինի, թե տղայի հետ իրենց ևս սպանեն: Աստծուն հանձնելով մանկան ազատվելը, որոշում են արկղի մեջ դնել և գետը գցել:
Որ այս արարքը մարդասպանություն չէր և որ Աստծուն ապավինելով մանկանը գետը գցեցին, վկայում է Պողոս առաքյալը. «Հավատո՛վ է, որ երբ Մովսեսին ծնեցին, նրա ծնողները երեք ամիս թաքցրեցին նրան, քանզի տեսան կայտառ մանկանը և չվախեցան թագավորի հրամանից» (Եբր. 11:23): Ուրեմն որդեսպանություն չէ, քանզի գիտեին, որ Աստծո նախախնամությամբ պիտի ապրի: Եվ ապրեց՝ թագավորի Թերմութիս անունով դստեր միջնորդությամբ: